Είναι η δεύτερη φορά στην πολιτική μου ζωή που είμαι υποχρεωμένος να σχολιάσω και να στηλιτεύσω τη συμπεριφορά συντάκτη της εφημερίδας σας. Η πρώτη ήταν προ εικοσαετίας και πέραν και αφορούσε τον τότε αρχισυντάκτη μακ. Χριστάκη Κατσαμπά, ο οποίος επιτέθηκε με ανοίκειους χαρακτηρισμούς (φασίστες, εθνικοσοσιαλιστές κ.α.) τόσο στην ΕΔΕΚ όσο και σε μένα προσωπικά, για ομιλία που έκανα στη Βουλή και αφορούσε τις θέσεις δυο δημοσιογράφων επί του Κυπριακού με τις οποίες διαφωνούσαμε ριζικά.
Σήμερα λυπούμαι να πω ότι ο δημοσιογράφος με τον οποίο θα ασχοληθώ είναι ο κ. Σταύρος Χριστοδούλου, του οποίου τις πολιτικές θέσεις γνωρίζω και ο οποίος εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα δείχνει να αντιλαμβάνεται τη πραγματικότητα, ιδιαίτερα σ΄ ότι αφορά τη διακυβέρνηση Χριστόφια αλλά και την πολιτική συμπεριφορά του Άντρου Κυπριανού, πράγματα που επανειλημμένα έχει κριτικάρει.
Όμως η περίοδος του προβληματισμού του φαίνεται ότι έχει ήδη τερματιστεί κι ότι «στρατεύεται» κι αυτός στις δυνάμεις συκοφάντησης και υπόσκαψης της ΕΔΕΚ που πάντα ήταν στο στόχαστρο του ΑΚΕΛ. Στη στήλη του «Πολιτικό θερμόμετρο» της Κυριακής 22 Ιουλίου 2018 γράφει: «΄Εμελλε να το ζήσουμε κι αυτό. Ο Χρίστου να χλευάζει την ΕΛΑΜοποίηση της ΕΔΕΚ και ο Σιζόπουλος να ανακαλύπτει σχεδόν σοκαρισμένος την ταύτιση της εγχώριας Χρυσής Αυγής με τους πραξικοπηματίες. Εκεί στο οδόφραγμα της Δερύνειας επιχειρείται η πλειοδοσία πατριωτισμού σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδηθεί η έκτη έδρα των ευρωεκλογών».
Στο ίδιο μοτίβο και στην ίδια έκδοση και άρθρο του σε άλλη στήλη του «Επί Προσωπικού».
Συμπτωματικά (;) δυο ημέρες προηγουμένως νεαρός βουλευτής του ΑΚΕΛ, που είμαι βέβαιος ότι ούτε έζησε ούτε διδάχθηκε από την κομματική σχολή περί του πραξικοπήματος του 1974, σε συζήτηση στο ΡΙΚ 1 αποκάλεσε την ΕΔΕΚ ακροδεξιό κόμμα μαζί με το ΕΛΑΜ, λόγω οδοφράγματος Δερύνειας.
Αν πάμε και πιο πίσω θα διαπιστώσουμε ότι αυτή η ταχτική υπήρξε μόνιμη και διαχρονική για το ΑΚΕΛ: «Ο Λυσσαρίδης είναι πράκτορας της C.I.A.», « Η ΕΔΕΚ δημιουργήθηκε από τους ιμπεριαλιστές για να διαλύσει το ΑΚΕΛ», «Η ΕΔΕΚ είναι πολεμοκάπηλοι» (αυτό όταν μιλούσαμε για αμυντική θωράκιση) και δεν ξέρω πόσα άλλα.
Πρόκειται δηλ. για συνέχιση ή επαναφορά μιας πάγιας συκοφαντικής εκστρατείας κατά της ΕΔΕΚ, που καλά μπορεί να την αναμένει κανείς από ανεγκέφαλους, από ανίκανες ηγεσίες, όχι όμως και από σκεπτόμενους ανθρώπους.
Τι άλλαξε αλήθεια σε τόσο σύντομο διάστημα ώστε να επιφέρει τόσο δραστικές διαφοροποιήσεις στη συλλογική του κ. Χριστοδούλου, ικανή να τον στρατεύσει κι αυτόν στη θλιβερή κουστωδία των συκοφαντών της ΕΔΕΚ;
Τι έχει δικαιωθεί από την πολιτική που δεκαετίες τώρα ακολουθεί το ΑΚΕΛ στο Κυπριακό; Ή μήπως διαφωνεί με την κατά Μπέρτραντ Ράσσελ «μέγιστη βλακεία» να επιμένει κανείς επανειλημμένα να ακολουθεί τον ίδιο ακριβώς δρόμο που τον βγάζει στον γκρεμό.
Μήπως είδαν να δικαιώνεται η μετά την επίσκεψη του Άντρου στην Κωνσταντινούπολη δήλωσή του ότι η Τουρκία έχει την καλή θέληση να λύσει δίκαια το Κυπριακό, αλλά πρέπει εμείς να την πείσουμε; Τι να πείσουμε κύριε Χριστοδούλου, ότι θα είμαστε καλά παιδιά κι ότι κατανοούμε την απόφαση της Τουρκίας να εισβάλει στην Κύπρο;
Όσο για τα περί της ποιότητας του ΕΛΑΜ και τις συμβουλές του κ. Χριστοδούλου, ξεχνά και πάλι ότι το δικό μας κόμμα, μόνο απ΄ όλα τα τότε κόμματα, πολέμησε εν όπλοις τον φασισμό των προ-ΕΛΑΜΙΤΩΝ και προ-Χρυσαυγιτών. ΕΟΚΑ Β΄ και Χούντα.
Πρέπει όμως παρά ταύτα να ομολογήσω ότι το ύφος του κ. Χριστοδούλου είναι πιο κομψό.
Έτσι κι αλλιώς όμως τα ίδια πράγματα λένε και τότε και τώρα και αμέσως μετά το πραξικόπημα.
Τι να πει κανείς;
Αιδώς Αργείοι; ή
Έξεστι τοις κλαζομενίοις ασχημονείν.
