Κυρίες και κύριοι,
Η καρδιά μας αυτές τις μέρες κτυπά στην Ελλάδα. Στέλνουμε την ενεργό συμπαράστασή μας και τα συλλυπητήρια μας στα αδέρφια μας στην Ελλάδα.
Επιτρέψετέ μου να ξεκινήσω λέγοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς, τα αδέρφια μας τους απόδημους, που φυλάτε Θερμοπύλες και καθημερινά προσφέρετε στην Κύπρο μας. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για όλα όσα κάνετε για την πατρίδα μας, οφείλουμε ως πολιτεία και ως κόμματα να θέσουμε ως προτεραιότητα τα δικαιώματά σας για την ενίσχυση του νομικού πλαισίου προς διευκόλυνση όποιων από εσάς επιθυμούν επαναπατρισμό, και για να θεσμοθετηθεί το δικαίωμα ψήφου σε όλους εσάς. Επίσης, ως ΕΔΕΚ υποστηρίζουμε και το δικαίωμα κάθε Κύπριου απόδημου να διεκδικεί και να αποκτά χωρίς χρονοβόρες και γραφειοκρατικές διαδικασίες την κυπριακή υπηκοότητα.
Αδέρφια μας,
έχουμε τη τύχη και την ατυχία ταυτόχρονα, να έχουμε καταγωγή από ένα νησί που βρίσκεται στην καρδιά πολλών, στην παράνομη και άνομη όρεξη άλλων, στην δια επιβολής δύναμης και στρατού κατοχική παρουσία άλλων και στην κυρίαρχη κατοχή εδάφους ,εντός της κρατικής οντότητας κάποιων άλλων.
Αυτοί όλοι οι «άλλοι» έχουν χώσει τα νύχια τους και νέμονται δικαιώματα ή καραδοκούν ως γύπες να αρπάξουν τη λεία τους από το μικρό νησί μας, την Κύπρο, όχι διότι τους ενδιαφέρει η ευημερία των νόμιμων κατοίκων του νησιού, ούτε διότι θέλουν να έχουν κάποια εκτάρια γης παραπάνω. Αυτό, που μας κάνει πολυπόθητους είναι η κρατική μας οντότητα, η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης και λόγω των δικαιωμάτων της που απορρέουν από το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, ελέγχει κρίσιμα σημεία στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο που τη περιβάλλει, δηλαδή στην Αποκλειστική της Οικονομική Ζώνη και στο FΙR.
Η Τουρκία δεν εγκατέλειψε ποτέ τον στόχο της να ελέγξει ολόκληρη την Κύπρο, στόχο που κατέγραψε και τροχοδρόμησε από το 1957, όταν ανέθεσε στον Νεχιτ Ερίμ να ετοιμάσει στρατηγικό σχεδιασμό για την κατάληψη όλης της Κύπρου,
Σχεδιασμός τον οποίο ακολουθεί και του οποίου τους στόχους επιδιώκει και δυστυχώς για εμάς, τους πετυχαίνει , μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλούμε.
Αναπόφευκτα τέτοιες μέρες η πληγή που παραμένει ανοιχτή 44 χρόνια, κάθε Ιούλη γίνεται και πιο βαθιά και αιμάσσουσα. Για όλους εμάς, που κάθε πρωί αντικρίζουμε τη σημαία του κατακτητή στον λαξεμένο Πενταδάκτυλο και για όλους εσάς που σαν προδομένα χελιδόνια αφήσατε τη φωλιά σας για να χτίσετε φωλιές σε άλλα χώματα, περιμένοντας την ώρα της κάθαρσης.
Σταθερός γεωστρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η δημιουργία Τουρκικού τόξου για να ελέγχει την Ανατολική Μεσόγειο που είναι μια περιοχή με ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία λόγω των ενεργειακών πηγών της Μ. Ανατολής και της Βορείου Αφρικής και των θαλασσίων συγκοινωνιών, λόγω της διώρυγας του Σουέζ.
Όπως όλοι γνωρίζουμε από το 1974 καταβάλλονται συνεχείς προσπάθειες για επίλυση του προβλήματος. Η Τουρκία ως πολιτικά και στρατιωτικά κυρίαρχη απορρίπτει κάθε λογική λύση. Συστηματικά προωθεί με την ανοχή των κύκλων που προκάλεσαν την κρίση στην Κύπρο, το αρχικό της σχέδιο, το οποίο σταδιακά παίρνει σάρκα και οστά και κορυφώνεται με την προσπάθεια για επιβολή της λύσης της ΔΔΟ για να ελέγχει πολιτικά και στρατιωτικά όλη την Κύπρο, μέχρι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πλήρη ενσωμάτωσή της στην Τουρκία.
Εκ περιτροπής Προεδρία, Βέτο στις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, Αριθμητική εξίσωση στη Γερουσία, και ξεχωριστή πλειοψηφία για την έγκριση όλων των νομοθετημάτων, ειδικές πλειοψηφίες στη Βουλή για λήψη αποφάσεων, Αριθμητική ισότητα στο Ανώτατο Δικαστήριο και σε περίπτωση ισοψηφίας να προεδρεύει ξένος δικαστής με νικώσα ψήφο, εσωτερική ιθαγένεια, δικαίωμα μονομερούς σύναψης συμφωνιών με άλλα κράτη, στα συνιστώντα κρατίδια, είναι μόνο μερικές από τις πρόνοιες που συζητήθηκαν στο τραπέζι των συνομιλιών και αποτέλεσαν σημεία πλεύσης για την εσωτερική πτυχή του προβλήματος.
Η ουσία όμως του Κυπριακού προβλήματος βρίσκεται αλλού, για αυτό η επανατοποθέτηση του στις σωστές βάσεις , που είναι η εισβολή και η κατοχή και όχι η όποια πλαστή διένεξη μεταξύ των Ε/Κ και των Τ/Κ, η αλλαγή πλαισίου δηλαδή και η μετατόπιση του κέντρου συζήτησης στη Διεθνή Πτυχή του Κυπριακού , είναι η μόνη οδός η οποία δημιουργεί δεδομένα επίλυσης του προβλήματος μέσα από ένα πλαίσιο για μια βιώσιμη και λειτουργική μορφή λύσης. Αν και εφόσον γίνει εφικτή η σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης, με τη συμμετοχή του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ, την ενεργό συμμετοχή της ΕΕ, των τριών εγγυητριών δυνάμεων και της Κυπριακής Δημοκρατίας, με στόχο να βρεθεί κοινή συνισταμένη στα κεφάλαια της Διεθνούς πτυχής, τότε είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι η εσωτερική πτυχή του Κυπριακού προβλήματος- που ειρήσθω εν παρόδω ευρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο συγκλίσεων ( αν και εμείς όπως έχω προαναφέρει, διαφωνούμε με πολλές από τις υποχωρήσεις της δικής μας πλευράς) δεν θα αποτελέσει εμπόδιο για τη τελική, ορθή, λύση.
Εσείς που ζείτε στο εξωτερικό, και βλέπετε τα πράγματα καθαρά και ξάστερα, γνωρίζετε πολύ καλά ότι το πρόβλημα μας δεν είναι οι Τ/Κ, αλλά τα συμφέροντα της Τουρκίας στη περιοχή. Τα οδοφράγματα έχουν ανοίξει από το 2003 και δεν έχει παρατηρηθεί εχθρότητα η τάσεις αλληλοεξόντωσης. Οι Τ/Κ , πλην μιας μικρής ομάδας ακροδεξιών εθνικιστικών στοιχείων , βρίσκονται υπό Τουρκική ομηρία, οικονομική, στρατιωτική, πολιτική. Κινδυνεύουν να αφανιστούν , με την συνεχή πολιτογράφηση Τούρκων εποίκων, πολλοί αναγκάζονται να ξενιτευτούν. Μεταφέρω αυτολεξεί τη πρόσφατη αναφορά του ΓΓ της συντεχνίας των Τ/Κ δασκάλων ΚΤΟΣ, Σενερ Ελτζιλ: < Κατά παράβαση της συμφωνίας της Γενεύης του 1949, η Τουρκία συνεχίζει τη συστηματική μεταφορά πληθυσμού και δίδοντας < υπηκοότητες> συνεχίζει και τη πολιτική αλλαγή της πολιτικής μας βούλησης.>
Για αυτό τους καλούμε να ενωθούν μαζί μας για ένα κοινό αγώνα για απελευθέρωση της κοινής μας πατρίδας. Απλά, θα πω, και κλείνω την αναφορά μου αυτή, ότι ο Βάσος Λυσσαρίδης , σε πρόσφατη συνέντευξη του, είπε ό τι πριν το 1960 οι Τ/Κ ήταν απολίτικοι και συνυπήρχαμε όλοι ομαλά. Ήταν μετά που άρχισε το παιγνίδι του διαχωρισμού, το γνωστό ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ.
Φίλες και φίλοι,
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες προέκυψαν δύο νέα καθοριστικά δεδομένα στη περιοχή που ενίσχυσαν περισσότερο τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και την επεκτατική της πολιτική:
- η πιθανή όδευση αγωγών φυσικού αερίου απο την Ευρασία προς την Ευρώπη και
-η ανεύρεση ΦΑ στη λεκάνη της Αν. Μεσογείου.
Η μέχρι σήμερα εμπειρία μας και αυτά τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη περιοχή, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της ΚΔ, μέσα από την ενδυνάμωση των σχέσεων με την Ελλάδα και τις γειτνιάζουσες χώρες, η διαμόρφωση δηλαδή ενιαίας πολιτικής Κύπρου -Ελλάδας και η σύναψη διευρυμένων τριμερών συμφωνιών που να περιλαμβάνουν πλην των ενεργειακών θεμάτων, και εμπορικούς και γεωστρατηγικούς τομείς, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Ελλάδας Κύπρου Αιγύπτου, η κατασκευή του αγωγού EAST MED για μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη, όπως και η εμπλοκή ισχυρών εταιριών που να διασφαλίζεται η κάλυψη τους -από όποιες Τουρκικές απειλές - από τις κυβερνήσεις των χωρών τους θα δημιουργήσουν ένα νέο πλαίσιο τακτικής και στρατηγικής που θα διαμορφώσει νέες παραμέτρους στη προσπάθεια μας για λύση του Κυπριακού.
Τι ζητούμε; Το αυτονόητο.
-Τη πλήρη αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων
-τη κατάργηση των Συνθηκών Εγγύησης και Συμμαχίας
-τον επαναπατρισμό των εποίκων
-την επιστροφή των προσφύγων σε συνθήκες ασφάλειας.
Δεν είμαστε αιθεροβάμονες. Γνωρίζουμε τη δυσκολία των καταστάσεων.
Είμαστε όμως αγωνιστές και κρατάμε ψηλά τη σημαία της αξιοπρέπειας του λαού. Όταν ξέρεις πως να διεκδικήσεις , δημιουργείς και τις συνθήκες να καταφέρεις το μέγιστο δυνατόν των επιδιώξεων σου.
Φίλες και φίλοι,
καθήκον μας είναι να δώσουμε το μήνυμα χωρίς αναστολές και δισταγμούς. Σε καμιά περίπτωση δεν θα αποδεχθούμε λύση η οποία θα είναι άδικη και ετεροβαρής, η οποία θα μετατρέπει τους Κύπριους σε Ευρωπαίους πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Το χρωστούμε στους ήρωες μας, το χρωστούμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας, στις γενιές που έρχονται.
Dear friends,
Since the beginning of its history, Cyprus’ significance was determined by its strategic position at the crossroads of three continents rather than by its small size - something which proved to be both a blessing and a misfortune.
All the communities of Cyprus lived peacefully together for centuries, intermingled throughout the island. There were 108 mixed villages and all the towns were made up of Cypriots of all communities. There was no area on the island that was inhabited solely by Greek Cypriots or Turkish Cypriots. Quite the opposite was the case. In every single district there were mixed populations of Greek Cypriots, who constituted the 80 percent majority, Turkish Cypriots who were 18 percent of the population and Armenians, Maronites and Latins who made up the remaining 2 percent. Religions, languages and cultures lived in harmony over the ages, enriching the Cypriot identity.
It was the divisive elements forced to be accepted and applied by foreign political forces in the 1960 Constitution and the expansionist policies of Turkey that brought the upheaval on the island that has been haunting us up to this day.
I feel the need at this point to talk briefly about our Turkish Cypriot compatriots, who constitute today a minority in the occupied area, since they are not more than 85 thousand while the settlers from Turkey have already exceeded 180 thousand. For every Turkish Cypriot there are more than two Anatolian Turks from the mainland.
The persisting secessionist actions of the Turkish Cypriot leadership and the Turkish military occupation constitute the two single basic obstacle that have prevented our Turkish Cypriot citizens from fully enjoying the benefits afforded by the European Union to its citizens.
Unfortunately, the Turkish Cypriot leadership, which remains under the full control of the 43,000 Turkish occupation troops continues to promote policies that do not serve the real interests of the Turkish Cypriots, but those of Turkey, the occupying power.
Cyprus invasion and occupation by Turkey, for 44 years, is a European and an international problem, and we demand that a just, viable and functional solution should be reached immediately. But obviously, there can be no solution which would include diminished sovereignty, occupation troops, settlers and third-party guarantees.
Any solution similar to the parameters of Annan Plan; which was rightly rejected, would be against to the very foundations of the European law, and it would constitute a disastrous precedent for European Union.
Last week Kotzias, Foreign Minister of Greece, said Greece did not want to continue being a ‘guarantor power’ as outlined in the 1960 agreement on Cyprus, including Turkey and the U.K, calling on Ankara and London to surrender similar roles.
As the UN is currently investigating whether enough agreement exists to reconvene a conference on Cyprus’ future, we urge all guarantors to submit their will for withdrawal from 1960 guarantors and coalition agreements.
We will keep fighting through political means to demolish the walls of division and to create the grounds that would force Turkey to leave us build our common future in a free and united Cyprus, in a united Europe.
