Για μια ακόμη φορά εντοπίζεται η απουσία, από τις εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ, της αποτύπωσης της πραγματικότητας, ότι δηλαδή το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής, εποικισμού και παραβίασης όλων των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
Η εξοργιστική φιλοσοφία των εκθέσεων του ΓΓ του ΟΗΕ, για την Ειρηνευτική Δύναμη και για την Αποστολή των Καλών του Υπηρεσιών, αναδεικνύεται από:

• Την απαράδεκτη τήρηση ίσων αποστάσεων ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία από τη μια και το ψευδοκράτος και τις κατοχικές αρχές από την άλλη, με την παραίνεση και προς τις δύο πλευρές για αποκλιμάκωση της έντασης.
• Την εξίσωση των προκλητικών παραβιάσεων του καθεστώτος της νεκρής ζώνης από τον κατοχικό στρατό και το ψευδοκράτος, με στοιχειώδεις ενέργειες των αρχών της Δημοκρατίας για έλεγχο του τι τεκταίνεται στη νεκρή ζώνη.
• Την παραίνεση προς τις δύο πλευρές να εμπλακούν σε διάλογο, για να λύσουν δήθεν τις διαφορές τους, ενώ γνωρίζει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να εμπλακεί σε διάλογο για τη νεκρή ζώνη με το ψευδοκράτος.
• Τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι η Εθνική Φρουρά παραβίασε δήθεν το καθεστώς της νεκρής ζώνης, περισσότερες φορές από τον κατοχικό στρατό.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ χρησιμοποιεί τους παράνομους μετανάστες που στρατοπεδεύουν στη νεκρή ζώνη, για να επικρίνει την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ υπάρχουν στοιχεία ότι για τη συγκέντρωση παράνομων μεταναστών στη νεκρή ζώνη την ευθύνη φέρει η Τουρκία και η ίδια η UNFICYP.
Σημειώνουμε επίσης:

• Την απαράδεκτη αναφορά του ΓΓ του ΟΗΕ σε τουρκοκυπριακή αστυνομία, χωρίς εισαγωγικά.
• Την ανησυχία του για την στρατιωτικοποίηση της Κύπρου, με την οποία εξισώνει την επιθετική διάταξη του κατοχικού στρατού με την αποτρεπτική φιλοσοφία της Εθνικής Φρουράς.

Η έκφραση ανησυχίας για την κατάσταση στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου και οι επικρίσεις για ενέργειες ψευδοαστυνομικών στην Πύλα, δεν μετριάζουν το απαράδεκτο της φιλοσοφίας των εκθέσεων του Αντόνιο Γκουτέρεζ.
Αναφορικά με το Κυπριακό, ο ΓΓ του ΟΗΕ θέτει στο περιθώριο την ουσία, ανάγοντας σε μείζον θέμα και επιδίωξη, τη «συνεργασία» των δύο πλευρών για:

• «Κοινά έργα»
• Αξιοποίηση των «κοινών» φυσικών πόρων
• Αύξηση του εμπορίου
• Διάνοιξη και άλλων οδοφραγμάτων

Ο κ. Γκουτέρεζ μεγιστοποιεί απαράδεκτα τη σημασία των δήθεν «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης» και της «έλλειψης εμπιστοσύνης», στέλνοντας το μήνυμα ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα συνεργασίας μεταξύ δύο πλευρών.
Δυστυχώς, συνεχίζουμε να βιώνουμε τις συνέπειες της εγκατάλειψης της πρόταξης ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής και όχι ζήτημα διακοινοτικών διαφορών. 
 

Γραφείο Τύπου
Λευκωσία, 4 Ιουλίου 2024