Στα «Αμελέ Ταμπουρού», στα λεγόμενα «Τάγματα Εργασίας», τα Άουσβιτς του Τουρκικού φασισμού και της τουρκικής θηριωδίας, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες του Πόντου άφησαν την τελευταία τους πνοή.

Ήταν 19 Μαΐου 1919, όταν ο αιμοσταγής ηγέτης των Νεότουρκων, Μουσταφά Κεμάλ, αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ξεκίνησε η δεύτερη και τελική φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Μετά τους Αρμένιους, ήταν η σειρά των Ποντίων να βιώσουν την εθνοκάθαρση, την προσφιλή μέθοδο των βάρβαρων Νεότουρκων.

Ο Ελληνισμός του Πόντου ξεριζώθηκε από τα άγια χώματα, που έζησε για αιώνες.

Ένας λαός με χιλιόχρονη ιστορία απειλήθηκε με αφανισμό.

Τα απομεινάρια του Ελληνισμού του Πόντου, μετά από βάσανα πολλών δεκαετιών, βρήκαν καταφύγιο στην αγκαλιά της Ελλάδας και της Κύπρου.

Δεν ξεχνούν όμως τη γη των πατέρων τους, τον Πόντο.

Συμπαραστεκόμαστε στους Πόντιους αδελφούς μας, ιδιαίτερα αυτούς που ζουν και εργάζονται στην Κύπρο και απαιτούμε από τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει καθολικά και επίσημα τη Γενοκτονία των προγόνων τους.

Επιβάλλεται να διδασκόμαστε από την ιστορία. Ειδικά, εμείς στην Κύπρο πρέπει να κατανοήσουμε πως απέναντι μας έχουμε ένα έθνος που, μη αποδεχόμενο ότι διέπραξε γενοκτονίες, δεν αποκηρύσσει, ούτε το παρελθόν του, ούτε τη μέθοδο της εθνοκάθαρσης ως τρόπο επιβολής των σχεδιασμών του.

Γραφείο Τύπου

Λευκωσία, 19 Μαΐου 2024