Η ανακήρυξη του Τ/Κυπριακού ψευδοκράτους το 1983 στις κατεχόμενες περιοχές, αποτελούσε ακόμα ένα βήμα της Τουρκίας προς την κατεύθυνση ολοκλήρωσης του στρατηγικού της στόχου. Αυτός συνίσταται σε πρώτο στάδιο στη νομιμοποίηση της παρουσίας της στη Μ. Ανατολή κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 και σε δεύτερο στην προσάρτηση ολόκληρης της Κύπρου στην Τουρκική επικράτεια, ώστε να μετατραπεί σε μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη με παγκόσμια εμβέλεια.
Δυστυχώς η υποχωρητική πολιτική που ακολούθησαν σειρά κυβερνήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, όχι μόνο δεν έκαμψε την Τουρκική αδιαλλαξία, όχι μόνο δεν έφερε τη λύση ένα βήμα πιο κοντά, αλλά αντίθετα υποβάθμισε το Κυπριακό από διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής σε δικοινοτικό, επιτρέποντας στην Τουρκία να ασκεί ρόλο επιδιαιτητή και να κεφαλαιοποιεί πολιτικά οφέλη.
Την ίδια στιγμή η συστηματικά ανεπαρκής προσφυγική πολιτική και η οικονομική κρίση που πλήττει την πατρίδα μας, οδηγεί αριθμό προσφύγων συμπατριωτών μας να καταφεύγουν στην παράνομη επιτροπή αποζημιώσεων και να ξεπουλούν τις περιουσίες τους στις κατεχόμενες περιοχές σε εξευτελιστικές τιμές. Γεγονός το οποίο αξιοποιεί η Τουρκία για να αποκτήσει νόμιμα εδάφη, ώστε να δικαιολογεί και να νομιμοποιεί την απαίτησή της για γεωγραφική και πληθυσμιακή διαίρεση της πατρίδας μας.
Από την πλευρά της ΕΔΕΚ καταθέτουμε προτάσεις, οι οποίες έχουν ως στόχο αφ΄ ενός να στηρίξουν τους πρόσφυγες και αφ΄ ετέρου να θέσουν εν αμφιβόλω την υλοποίηση των τουρκικών επιδιώξεων:
Γραφείο Τύπου
Λευκωσία, 15 Νοεμβρίου 2022