Σύμφωνα με το σχέδιο επανάκτησης της Κύπρου που είχε καταρτίσει η Τουρκία τη δεκαετία του 1950, η πόλη της Αμμοχώστου ήταν εκτός της περιοχής που η Τουρκία ήθελε να καταλάβει. Η προδοσία όμως του 1974 και η εγκατάλειψη της πόλης της Αμμοχώστου κατά την δεύτερη εισβολή έδωσε στην Τουρκία την ευκαιρία να συμπεριλάβει εκ των υστέρων την Αμμόχωστο στα σχέδιά της και να την αξιοποιήσει ως ένα εργαλείο άσκησης πίεσης.

Το άνοιγμα του οδοφράγματος της Δερύνειας ήταν ακόμα μία λανθασμένη ενέργεια η οποία ενίσχυσε τους τουρκικούς στόχους για τον παράνομο σταδιακό εποικισμό της Αμμοχώστου που συντελείται τα τελευταία χρόνια.

Τόσο ο εποικισμός της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου όσο και οι επαναλαμβανόμενες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας  επιβάλλουν την λήψη πολιτικών και οικονομικών μέτρων σε βάρος του κατοχικού καθεστώτος που θα αναχαιτίζουν τους τουρκικούς σχεδιασμούς. 

Την ίδια στιγμή η διεκδίκηση της εφαρμογής όσων προνοούνται στην Συμφωνία Κυπριανού - Ντενκτάς του 1979 καθώς και στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ (ψήφισμα 550 και 789) που προνοούν κατά προτεραιότητα επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, αποτελούν τη μόνη διέξοδο για την «θωράκιση» της Αμμοχώστου.

Γραφείο Τύπου
Λευκωσία, 14 Αυγούστου 2022