Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πριν μερικές μέρες με την έντονη κακοκαιρία που έπληξε την πρωτεύουσα είχαμε την ατυχία να δούμε το κτήριο της Βουλής πλημυρίζεί και να δημιουργούνται καταστροφές.
Μέσα από αυτή την κατάσταση διερωτηθήκαμε ξανά όλοι μας ,πόσα χρόνια χρειάζονται ακόμα για να προχωρήσουν τελικά οι διαδικασίες για την βελτίωση του υφιστάμενου κτηρίου αλλά και για την ανέγερση ενός νέου σύγχρονου κτηρίου της Βουλής.
Το πιο εύστοχο όμως ήταν το σχόλιο του εκπρόσωπου τύπου της Βουλής που διερωτήθηκε, «αν οι διαδικασίες για την ανέγερση νέας Βουλής ή ακόμα και της βελτίωσης του υφιστάμενου κτηρίου δημιουργούν τέτοια ταλαιπωρία και οργή, δεν θέλω να σκεφτώ τι μπορούν να βιώνουν οι πολίτες που αποτίνονται στο δημόσιο για να εξυπηρετηθούν».
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα του κράτους μας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι το οποίο χρειάζεται άμεση επίλυση γιατί από αυτό ξεκινούν τα περισσότερα προβλήματα τα οποία βιώνει ο πολίτης σε οποιαδήποτε υπηρεσία του δημόσιου και ημι-δημόσιου τομέα .
Όταν χάνονται χιλιάδες ανθρωποώρες σε ατέρμονες συζητήσεις και μελέτες και δεν καταλήγομε σε αποφάσεις, όταν οι διαδικασίες που απαιτούνται είτε λόγο απηρχαιωμένων νόμων, κανονισμών ή διοικητικών πράξεων, όταν υπάρχει ευθυνοφοβία στην ανάληψη πρωτοβουλίας, όλα αυτά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι στοιχίζουν.
Στοιχίζουν και χρόνο και χρήμα αλλά πολλές φορές και ανθρώπινες ζωές. Σκεφτήκαμε καμιά φορά τι ποσά θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε στον κρατικό προϋπολογισμό και να τα διοχετεύσουμε στην ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών.
Αυτά λοιπόν είναι που βιώνει ο πολίτης και αγανακτεί. Αυτά είναι που βιώνει ο πολίτης και μας παίρνει όλους τηλέφωνο για να βάλει μέσο για να γίνει η δουλειά του , αυτά είναι που βιώνει ο πολίτης και αποστρέφεται τα κόμματα και τους πολιτικούς γιατί επιτρέψαμε διαχρονικά να δημιουργηθούν φέουδα και φεουδάρχες.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ερχόμαστε εδώ και συζητάμε τους προϋπολογισμούς, κάνουμε όλοι μας ομιλίες υψηλής πολιτικής, πολλές φορές κρίνοντας και επικρίνοντας, κατηγορώντας και επικροτώντας οι μεν τους δε και στο τέλος δεν μπορούμε να αγγίξομε τα καυτά προβλήματα αυτού του τόπου τα οποία θα μπορούσαν να λυθούν μέσα από απλές προτάσεις νόμου παρά να περιμένουμε τις κρατικές υπηρεσίες να ετοιμάσουν νομοσχέδια.
Σίγουρα αυτό σε κάποια ζητήματα το εφαρμόζουμε αλλά υπάρχουν αρκετά άλλα τα οποία δεν τολμούμε να τα αγγίξουμε και είναι αυτά που πραγματικά καίουν τους πολίτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ζώντας και ενεργώντας μέσα σε ένα έντονα μεταλλασσόμενο περιβάλλον στο οποίο έχουν καταργηθεί πλέον τα όποια εθνικά και οικονομικά σύνορα , οι μεταλλάξεις αυτές αναμφίβολα επηρεάζουν τον τρόπο ζωής του κάθε πολίτη ,ο οποίος όμως αναγκάζεται και οφείλει να προσαρμόζετε συνεχώς για να μπορέσει να επιβιώσει .
Αυτή όμως την προσαρμογή του πολίτη στην κάθε νέα τάξη πραγμάτων, οφείλει η Πολιτεία να την βάλει σε πλαίσια, θεσπίζοντας Νόμους και εφαρμόζοντας πολιτικές οι οποίες θα έχουν στόχο από την μία, να αποτρέψουν οποιεσδήποτε κοινωνικοοικονομικές αναταραχές που θα οδηγούν σε υποβάθμιση της ευημερίας του ,και από την άλλη όμως θα αναβαθμίζουν την ευημερία και την ασφάλεια του .
Έτσι λοιπόν, μετά από μια παρατεταμένη οικονομική κρίση που περάσαμε, που παρόλο ότι έχει ξεκινήσει να υποχωρεί, εντούτοις οι κοινωνικές της επιπτώσεις θα συνεχίσουν να μας επηρεάζουν για πολύ καιρό ακόμα, οφείλει αυτή οι πολιτεία να δώσει στήριξη τόσο στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες συμπολιτών μας, αλλά από την άλλη οφείλει να σχεδιάσει και να εφαρμόσει μια αναπτυξιακή πολιτική προσαρμοσμένη πάνω σε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο.
Αναμφίβολα ο τομέας του Τουρισμού αποτελεί την αιχμή του δόρατος της ανάπτυξης της οικονομίας, αναμφίβολα τα έσοδα από τα διαβατήρια έχουν δώσει σημαντική ανάσα στα δημόσια ταμεία, παρόλα αυτά όμως δεν μπορούμε ως οικονομία να μην δώσουμε έμφαση και στήριξη στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας έστω και αν οι συνεισφορά τους στο ΑΕΠ είναι πολύ πιο μικρή.
Δεν μπορεί το αναπτυξιακό μας μοντέλο να παραμένει ακόμα μονοδιάστατο.
Πέρα τούτου το κράτος οφείλει να λάβει μέτρα ώστε, η ανάπτυξη και η οικονομία, ο εργοδότης και ο εργαζόμενος, η εργασία και ο μισθός, η σύνταξη και το συνταξιοδοτικό σύστημα, η υγεία και παιδεία και άλλα κοινωνικά αγαθά να λειτουργούν και να προσφέρονται στους πολίτες ισορροπημένα και δίκαια, για να εξασφαλίζουν την καθολική ευημερία των πολιτών.
Δυστυχώς όμως σήμερα αυτά δεν λειτουργούν αρμονικά με αποτέλεσμα να βλέπουμε και σε εθνικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, έντονες ανισότητες οι οποίες είναι αυτές που οδηγούν τους πολίτες σε εξάρσεις εξτρεμισμού και σε άνοδο των λαϊκιστών και φασιστικών κινημάτων.
Τα ίδια αίτια ακριβώς που δημιουργούν το πρόβλημα αυτό που συμβαίνει σήμερα με την άνοδο των φασιστικών κινημάτων είναι τα ίδια που δημιούργησαν την άνοδο των φασιστικών και ναζιστικών κινημάτων την περίοδο του μεσοπολέμου και ακριβώς μετά το μεγάλο κραχ του 1929 και την οικονομική ύφεση που ακολούθησε, όπου εκατομμύρια ανθρώπων βρέθηκαν στην ανεργία και στην οικονομική εξαθλίωση μέσα από λανθασμένες πολιτικές.
Έτσι λοιπόν οφείλουμε να παραδειγματιστούμε από τα λάθη του παρελθόντος και να δώσουμε στον πολίτη το μήνυμα ότι έχουμε και κράτος δικαίου και κράτος πρόνοιας .
Δεν μπορεί λοιπόν να μας λένε οι κυβερνώντες ότι οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι πλειοψηφία των πολιτών να μην το αντιλαμβάνεται.
Τώρα λοιπόν που η ατμομηχανή της ανάπτυξης παίρνει σιγά σιγά μπροστά, είναι επιβεβλημένη ανάγκη να συζητήσουμε και να ρυθμίσουμε όσο το δυνατό καλύτερα τα διάφορα κοινωνικοοικονομικά θέματα που υπάρχουν.
Πρέπει οι κυβέρνηση μέσα από τους προϋπολογισμούς να διασφαλίσει επιτέλους την ευημερία του λαού μας και να ρυθμίσει ζητήματα που αφορούν:
1. Την ελάχιστη και την ανώτατη σύνταξη που μπορεί να απολαμβάνει κάποιος συνταξιούχος από τα δημόσια ταμεία.
2. Το ωράριο εργασίας , τις συνθήκες εργασίας , τον κατώτατο μισθό και τις μέρες ανάπαυσης του εργαζόμενου .
3. Το φορολογικό σύστημα και την δίκαιη ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος μέσα από την παραχώρηση του κοινωνικού μερίσματος.
4. Την αναβάθμιση της Ποιότητας του προσφερόμενου κοινωνικού αγαθού της Υγείας και της Παιδείας.
5. Την Αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος με έργα όχι μόνο με διακηρύξεις όταν από το 1995 ο δείκτης αναπλήρωσης του πληθυσμού έχει πέσει κάτω από το 2,1% που είναι το όριο και σήμερα βρίσκεται στο 1,3% και εμείς ακόμα ψαχνόμαστε πως θα αντιμετωπίσουμε την υπογεννητικότητα.
6. Την Αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος καθώς και την διάσωση της πρώτης κατοικίας από εκποιήσεις.
7. Την Πραγματική λειτουργία του ελεύθερου ανταγωνισμού στην αγορά και η πάταξη κάθε μορφής χειραγώγηση της αγοράς .
8. Τον περιορισμό της δεσπόζουσα θέσης κάποιων εταιρειών και κυρίως των τραπεζών
9. Την μεταρρύθμιση της δημόσια υπηρεσία αλλά και της τοπική αυτοδιοίκηση.
10. Την Στήριξη τον μικρομεσαίων επιχειρήσεων με σημαντικά προγράμματα επιδοτήσεων με κύριο στόχο την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας κυρίως για τους νέους μας.
Δεν αρκεί λοιπόν να πανηγυρίζουμε ότι βελτιώθηκαν οι μακροοικονομικοί δείκτες της οικονομίας, χωρίς να βλέπουμε και τους μικροοικονομικούς δείκτες πως βελτιώνονται.
Δεν μπορεί να ψηφίζονται νόμοι για να προστατεύεται το διατραπεζικό σύστημα και οι τράπεζες χωρίς να υπάρχουν μέτρα προστασίας του πολίτης για να μην είναι έρμαιο σε αυτές.
Η κυβέρνηση με τα άλλα νομοσχέδια που έφερε για τις εκποιήσεις προστάτευσε τις τράπεζες, δεν έφερε όμως νομοσχέδια που να προστατεύει τον δανειολήπτη και τον εγγυητή από τις αυθαιρεσίες των τραπεζών.
Ακόμα και το πολυδιαφημιζόμενο σχέδιο ΕΣΤΙΑ πρωτίστως εξυπηρετεί τις τράπεζες, δεν υπάρχει όμως πρόνοια ότι πριν την αναδιάρθρωση του δανείου που θα ενταχθεί στο ΕΣΤΙΑ, θα πρέπει η τράπεζα να αφαιρεί όλες της αυθαίρετες υπερχρεώσεις.
Πέραν τούτου το σχέδιο αφήνει ελεύθερο το ανώτατο ύψος του επιτοκίου μετά τα 7 χρόνια που σε συνδυασμό με το Euribor υπάρχει κίνδυνος να προκύψουν πάλι, όπως στο παρελθόν πολύ ψηλά επιτόκια με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αδυναμία σε κάποιους να συνεχίσουν να είναι συνεπείς με τις δανειακές τους υποχρεώσεις.
Γιατί η τράπεζες έχουν το δικαίωμα να εκποιούν περιουσίες χωρίς προηγούμενος να έχει δικαίωμα ο δανειολήπτης να διεκδικεί την αφαίρεση κάθε παράνομης χρέωσης πριν την εκποίηση;
Κύριε Πρόεδρε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Οι στρεβλώσεις που υπάρχουν στην οικονομία μας είναι πάρα πολλές.
Η διαφθορά σήμερα αποτελεί την μεγαλύτερη στρέβλωση και το μεγαλύτερο καρκίνωμα στο σώμα της κυπριακής κοινωνίας και δεν φτάνουν μόνο οι διαπιστώσεις για αυτό αλλά πρέπει να προχωρήσουμε και σε πράξεις, θεσπίζοντας τέτοιες ποινές όπου ο καταχραστή του δημόσιου πλούτου να κατηγορείται για εθνική προδοσία.
Πέρα τούτου οι κυβερνώντες επανειλημμένος επικαλούνται την ελεύθερη αγορά και τον ελεύθερο ανταγωνισμό δεν μας λένε όμως πως αντιλαμβάνονται να λειτουργεί αυτό στην Κύπρο όταν το μέγεθος της οικονομίας δεν επιτρέπει την βιωσιμότητα ικανού αριθμού επιχειρήσεων που να μπορούν να λειτουργούν ανταγωνιστικά και όχι ολιγοπωλιακά.
Δεν μας εξηγούν γιατί είναι καλύτερα να ξεπουλούμε δημόσιους οργανισμούς για να προχωρούμε από το κρατικό μονοπώλιο στο ιδιωτικό μονοπώλιο .
Επιτέλους το παραμύθι ότι αυτό επιβάλλουν οι Βρυξέλλες πρέπει να σταματήσει.
Κάποιοι πρέπει να το μεταφέρουν στις Βρυξέλλες και να εξηγήσουν ότι οι κλίμακες οικονομίας στην Κύπρο είναι περιορισμένες για κάποιες υπηρεσίες και αγαθά και ως εκ τούτου κάποια κρατικά μονοπώλια μπορούν να παραμείνουν φτάνει να διασφαλίζεται το καλός νοούμενο συμφέρον του πολίτη.
Κλείνω την ομιλία μου κύριε πρόεδρε με κάποιες αναφορές για τα προβλήματα της επαρχίας Πάφου.
Ένα μεγάλο πρόβλημα της επαρχίας Πάφου σήμερα, είναι η απομόνωση από την υπόλοιπη Κύπρο που αντιμετωπίζει η περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς λόγω του οδικού δικτύου το οποίο την κρατά αναπτυξιακά καθηλωμένη .
Είναι θετικό και το χαιρετήσαμε πέρσι στους προϋπολογισμούς ότι πάρθηκε η πολιτική απόφαση για έναρξη εργασιών για την κατασκευή ενός μέρους του νέου δρόμου Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς.
Παρόλα αυτά θέλουμε να τονίσουμε ότι θα είμαστε ικανοποιημένοι με την κατασκευή του δρόμου όταν αυτός ολοκληρωθεί σε όλο το μήκος των 30 χιλιομέτρων και με τέσσερεις λωρίδες κυκλοφορίας όπως είναι και η καθολική απαίτηση της επαρχίας και όχι μόνο μέχρι το μέσο της διαδρομής με δύο μόνο λωρίδες όπως σχεδιάζεται να εκτελεστεί σήμερα.
Αν πραγματικά η κυβέρνηση και ο πρόεδρος Αναστασιάδης θέλουν να τηρήσουν τις προεκλογικές δεσμεύσεις πρέπει να δώσουν οδηγίες ώστε το έργο να ξεκινήσει να σχεδιάζεται και να είναι έτοιμο να προχωρήσει και στην δεύτερη φάση μόλις ολοκληρωθεί η πρώτη.
Διαφορετικά ο δρόμος αν μείνει μόνο στην πρώτη φάση δεν εξυπηρετεί κανένα Παφίτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ζώ από πρώτό χέρι τα προβλήματα της περιφέρειας γιατί διαμένω στην περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς. Χρειάζομαι τουλάχιστο 50 λεπτά με το αυτοκίνητο να πάω στην Πάφο και χρειάζομαι ακόμα μία ώρα και 45 λεπτά να έρθω στην Λευκωσία.
Αυτό που ζητούμε από αυτή την πολιτεία είναι να αντιμετωπίσει τους κατοίκους που ζουν στην Πόλη Χρυσοχούς και αυτούς που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές, με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται αυτοί που κατοικούν στα αστικά κέντρα.
Όπως είπα και πέρσι ζητούμε από την πολιτεία και την κάθε κυβέρνηση, να αντιμετωπίζει την περιφέρεια όχι μετρώντας τους ψηφοφόρους της, αλλά μετρώντας τους ανθρώπους της και χαράσσοντας πολιτικές που θα δημιουργήσουν ανάπτυξη και θα τους κρατήσουν εκεί.
Δεν μπορεί αυτό το κράτος να μην αντιλαμβάνεται ότι το Νοσοκομείο της Πόλης Χρυσοχούς, του Κάτω Πύργου Τυλληρίας, της Κυπερούντας καθώς και άλλων περιφερειακών ιατρικών κέντρων, θα πρέπει να τύχουν διαφορετικής μεταχείρισης και λειτουργίας από τα υπόλοιπα γιατί με αυτό τον τρόπο θα κρατηθεί ο κόσμος στην περιφέρεια.
Δεν μπορεί το υπουργείο Υγείας και η κυβέρνηση να βάζουν στην ίδια ζυγαριά τις αποδόσεις των περιφερειακών Νοσοκομείων με αυτά των αστικών περιοχών.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα πρέπει να στηριχθούν και τα δημόσια εκπαιδευτήρια της περιφέρειας και να δοθούν αξιόλογα κίνητρα στους εκπαιδευτικούς που καλούνται να διδάξουν εκεί.
Δυστυχώς αυτό που συμβαίνει μέχρι σήμερα είναι εκπαιδευτικοί που διορίζονται στα περιφερειακά εκπαιδευτήρια, να φέρνουν ενστάσεις και δικαιολογίες για να μην τοποθετούνται σε αυτά, γιατί είναι ταλαιπωρία για αυτούς, με αποτέλεσμα η σωστή στελέχωση τον σχολείων να ολοκληρώνεται λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
Πέρα τούτου οι ευκαιρίες που απολαμβάνει ένας μαθητής σε περιφερειακό σχολείο, που θέλει να επιλέξει συγκεκριμένη κατεύθυνση στο λύκειο ή στην τεχνική είναι περιορισμένη.
Παράλληλα όμως κυρίες και κύριοι συνάδελφοι για να μπορέσουν να κρατηθούν οικογένειες στην περιφέρεια, πέραν των πολιτικών αποφάσεων για την αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων δημόσιων αγαθών πρέπει να υπάρχουν και πολιτικές που να βοηθούν στην οικονομική τους ευημερία.
Όταν για παράδειγμα παίρνουμε αποφάσεις για την μεμονωμένη κατοικία πρέπει το κράτος να είναι έτοιμο κατά τους χωρκάτες, να βάλει χέρι πούγκα του όπως πρέπει να κάνει και για αυτούς που θα αδικηθούν από την εφαρμογή του σχεδίου του ΑΚΑΜΑ, γιατί σίγουρα θα υπάρχουν αδικημένοι.
Δεν μπορεί από την μία στιγμή στην άλλη το κράτος να μηδενίζει τις αξίες των περιουσιών και να μπλοκάρει την ανάπτυξη και να θέλει αυτός ο κόσμος να δήξει κατανόηση σε αυτές τις πολιτικές.
Εδώ γνωρίζουμε ότι σε άλλες χώρες αναπτύσσουν νέες μορφές προϊόντων μέσα στα πλαίσια του αγροτουρισμού και εμείς με μία πολιτική απόφαση εγκλωβίζουμε την ανάπτυξη στην περιφέρεια.
Σίγουρα θα πρέπει να μπουν όροι και προϋποθέσεις, για την κάθε ανάπτυξη και τί ανάπτυξη πρέπει να γίνει, όχι όμως με μία μονοκοντυλιά να ισοπεδώνονται τα πάντα.
Αναμφίβολα χαιρετίζουμε την πολιτική βούληση για επίλυση του προβλήματος του ΑΚΑΜΑ που διαιωνίζεται εδώ και 30 σχεδόν χρονιά παρόλα αυτά όμως αυτό το σχέδιο θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους κατοίκους της περιοχής με την ίδια ευαισθησία με αυτούς των κατοίκων των ορεινών περιοχών και της περιοχής Τροόδου όπως έχει διακηρύξει πρόσφατα ο Πρόεδρος.
Υπάρχουν πολλά που μπορούν να λεχθούν για συγκεκριμένα προβλήματα της επαρχίας.
Προβλήματα που αφορούν το οδικό δίκτυο, προβλήματα που αφορούν το Νοσοκομείο Πάφου και το νοσοκομείο Πόλης Χρυσοχούς, προβλήματα που αφορούν τα εκπαιδευτήρια της επαρχίας.
Αιτήματα που αφορούν την δημιουργία σχολών τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Όλα αυτά είναι προβλήματα που απαιτούν λύσεις και κατά καιρούς μέσα από ερωτήσεις, σε αρκετά παίρνουμε απαντήσεις και μερικές φορές όχι.
Όπως όμως είπα και στην εισαγωγή μου κύριε πρόεδρε, για όλα χρειάζεται συντονισμός, αλλαγή νοοτροπίας για την επιτάχυνση των διαδικασιών, ώστε τα έργα να γίνονται στην ώρα τους και τα κονδύλια να απορροφούνται κανονικά μέσα στο συγκεκριμένο οικονομικό έτος για το οποίο ψηφίζονται και όχι να βλέπομε τους προϋπολογισμούς και ιδίως τους αναπτυξιακούς να υλοποιούνται στο 70% και μετά να υπερηφανευόμαστε ότι κάναμε πλεονάσματα.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι,
Σίγουρα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κράτος είναι πάρα πολλά και τα προβλήματα αυτά συναρτώνται άμεσα ή έμμεσα και με τα οικονομικά μας μεγέθη.
Παρόλα αυτά όμως οφείλουμε μέσα από συνετές πολιτικές να διασφαλίσομε την μεγαλύτερη δυνατή ευημερία του λαού μας, αξιοποιώντας δίκαια και ορθά και το τελευταίο ευρώ που μπαίνει στα δημόσια ταμεία.
Με αυτά εύχομαι σε όλους σας καλά Χριστούγεννα.
Καλή χρονιά και καλή λευτεριά.
