ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2019
ΛΕΥΚΩΣΙΑ 12 ΔΕΚ. 2018
Η έναρξη μιας νέας 5ετους θητείας της κυβέρνησης είναι ευκαιρία εάν και εφόσον το επιθυμεί να εγκαινιάσει μια νέα οικονομική και κοινωνική πολιτική, μακριά από τις ιδεοληψίες που επικράτησαν την προηγούμενη 5ετία, επίκεντρο της οποίας να είναι οι πραγματικές ανάγκες των πολιτών, κυρίως αυτών που έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες συνέπειες από την κρίση του 2012-13.
Αναμφίβολα οι δείκτες της κυπριακής οικονομίας έχουν παρουσιάσει βελτίωση. Επιβεβαίωση είναι και η αναβάθμιση της οικονομίας από διεθνείς οίκους αξιολόγησης όπου πλέον την κατατάσσουν σε επενδυτική βαθμίδα. Όμως την ίδια στιγμή είναι σημαντικό να διαπιστωθεί:
- εάν η βελτίωση είναι ουσιαστική ή επίπλαστη
- εάν αποτυπώνεται με επιστημονικό τρόπο η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας, και
- εάν η βελτίωση των αριθμών αντανακλά και σε βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού, κυρίως των μικρομεσαίων εισοδημάτων.
Η οικονομία έχει αξία όταν αυτή συνδέεται με τους ανθρώπους, κυρίως με το βιοτικό-τους επίπεδο και την προστασία-τους από κινδύνους οικονομικής φύσης που ελλοχεύουν. Την προστασία αυτή την έχουν ανάγκη σε μεγαλύτερο βαθμό όσοι προέρχονται από τα ευάλωτα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας και έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση που έπληξε την πατρίδα-μας.
Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση για τη μερική ανάκαμψη της οικονομίας η οποία αποτυπώνεται στη βελτίωση ορισμένων δεικτών, όχι όμως όλων ώστε να δημιουργείται κλίμα σιγουριάς και ασφάλειας. Πολύ δε περισσότερο δεν δικαιολογείται ο ενθουσιασμός που παρατηρείται. Η πραγματική βελτίωση της οικονομίας πρέπει να είναι όχι μόνο ποσοτική αλλά και ποιοτική, να προσδιορίζεται σε σταθερό και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Η προσέγγισή-της να αφορά το σύνολο των αριθμών που καθορίζουν τους δείκτες της οικονομίας και όχι επιλεκτικά μόνο σε αυτούς που «εξυπηρετούν ή και βολεύουν».
Η όποια βελτίωση της οικονομίας δεν θα πρέπει να μας οδηγηθεί σε εφησυχασμό. Αντίθετα η διαπίστωση των λαθών που έγιναν στο παρελθόν είναι επιβεβλημένη, πρέπει να μας συνετίσουν και να μας βοηθήσουν να αποφύγουμε την επανάληψη των ίδιων ή παρόμοιων στο μέλλον.
H τελευταία 10ετία ήταν οικονομικά ίσως η χειρότερη από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η οικονομική κρίση δεν καταγραφόταν μόνο στους δείκτες και τα στατιστικά στοιχεία. Είχε άμεση αντανάκλαση και εξακολουθεί να έχει στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών, ειδικά των μικρομεσαίων στρωμάτων.
Χωρίς να μετατρεπόμαστε σε αιχμάλωτους των αριθμών είναι σημαντικό να παραθέσουμε ορισμένα στοιχεία.
Το Δεκ. του 2007:
- Το ΑΕΠ ήταν 16 δις ευρώ
- Το Δημόσιο χρέος 44.7% του ΑΕΠ ή 7,5 δις
- Η ανεργία 3.5% του ενεργά εργατικού δυναμικού, και
- Το κατά κεφαλή εισόδημα ήταν περίπου 24 χιλ ευρώ
- Το Δεκ. του 2018 το ΑΕΠ είναι 20.7 δις
- Το Δημόσιο χρέος 104.2 % του ΑΕΠ ή 21.6 δις
- Η ανεργία 7.5% του ενεργά εργατικού δυναμικού, χωρίς σε αυτό να υπολογίζονται οι εργαζόμενοι στο εξωτερικό, όσοι αφυπηρέτησαν πρόωρα από τον τραπεζικό τομέα, οι υποαπασχολούμενοι ή οι λήπτες Ε.Ε.Ε.
- Το κατά κεφαλή εισόδημα είναι περίπου στις 21 χιλ. ευρώ.
Είναι επίσης σημαντικό να καταγραφεί ότι ποσοστό περίπου 25% του πληθυσμού ζει κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας. Ο αριθμός τόσο των αστέγων, των ληπτών δημοσίου βοηθήματος αλλά και αυτών που δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη αυξάνεται σταθερά με γεωμετρική πρόοδο. Η μεγάλη αύξηση του κόστους διαβίωσης, η απουσία κρατικής αρωγής σε βασικούς τομείς της καθημερινότητας, η μείωση των μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, η εργασιακή απορρύθμιση σε αρκετούς τομείς της οικονομίας, η μεγάλη αύξηση των ενοικίων, καθώς και κάποιων βασικών φορολογιών μειώνει ακόμα περισσότερο το οικογενειακό εισόδημα. Η συνέχιση αυτής της πορείας χωρίς την άμεση λήψη αποτελεσματικών μέτρων διόρθωσης θα οδηγήσει αναμφίβολα σε περαιτέρω αποδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής.
Η χάραξη όμως μιας νέας οικονομικής πολιτικής προϋποθέτει
- προσεκτική ανάλυση των λόγων αλλά και των αιτίων που οδήγησαν στην οικονομική κρίση του 2013 με στόχο την αποφυγή διάπραξης των ίδιων ή παρόμοιων λαθών
- δημιουργία συνθηκών επενδυτικής αξιοπιστίας
- δημιουργία νέων τομέων οικονομικής ανάπτυξης ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τους παραδοσιακούς τομείς (τουρισμός διακοπών, κατασκευαστικός, υπηρεσίες, πώληση διαβατηρίων) οι οποίοι είναι ευαίσθητοι σε εξωγενείς παράγοντες, και να αξιοποιηθεί το ψηλό επίπεδο επιστημονικού δυναμικού που διαθέτει η πατρίδας-μας
- ουσιαστική οικονομική και τεχνοκρατική στήριξη του α΄γενούς και β΄γενούς τομέα της οικονομίας για απόκτηση μερικής αυτάρκειας σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα
- Καταπολέμηση της γραφειοκρατίας της Δημόσιας Υπηρεσίας και αύξηση της παραγωγικότητας-της που σήμερα δυστυχώς βρίσκεται στο 75% του μ.ο. των χωρών της ευρωζώνης
- Αξιοποίηση αλλά όχι εξάρτηση από ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα
- Προώθηση αναπτυξιακών έργων ανταποδοτικού χαρακτήρα, τα έσοδα που θα προκύπτουν να χρηματοδοτούν άλλους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας.
ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2019
Ο έντιμος υπουργός Οικονομικών κατά την ομιλία-του στη Βουλή την 7η Δεκεμβρίου προχώρησε σε δύο σημαντικές παραδοχές
- Η πρώτη ότι η ουσιαστική συνδρομή για την ανάκαμψη της οικονομίας οφείλεται στους πολίτες, τους εργαζόμενους, τις επιχειρήσεις, τις παραγωγικές δυνάμεις, και
- Η δεύτερη υπέδειξε την ανάγκη διασφάλισης ότι το αναπτυξιακό μέρισμα πρέπει να κατανεμηθεί όσο πιο δίκαια γίνεται.
Συμφωνούμε απόλυτα με τις παραπάνω διαπιστώσεις. Όμως αυτές θα έχουν πραγματική αξία όταν η πρακτική-μας μετακινηθεί από τη σφαίρα των διαπιστώσεων στη σφαίρα του σχεδιασμού και της υλοποίησης. Η οικονομία έχει αξία όταν αυτή συνδέεται με τους ανθρώπους και κύρια με το βιοτικό-τους επίπεδο και την προστασία-τους από κινδύνους οικονομικής φύσης που ελλοχεύουν. Αυτή την προστασία έχουν ανάγκη σε μεγαλύτερο βαθμό όσοι προέρχονται από τα ευάλωτα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας και έχουν υποστεί τις συνέπειες από την οικονομική κρίση που έπληξε την πατρίδα-μας.
Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση για τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης η οποία αποτυπώνεται στη βελτίωση ορισμένων δεικτών της οικονομίας, όχι όμως όλων ώστε να δημιουργείται κλίμα σιγουριάς και ασφάλειας και να δικαιολογείται η ευφορία που καλλιεργεί το κυβερνητικό στρατόπεδο.
Η πραγματική βελτίωση της οικονομίας σε σταθερό και μακροπρόθεσμο ορίζοντα επιβάλλει η προσέγγιση της πραγματικότητας να αφορά και την ποιοτική αναβάθμιση και όχι μόνο την ποσοτική, αλλά και το σύνολο των αριθμών που καθορίζουν τους δείκτες της οικονομίας και όχι επιλεκτικά μόνο σε αυτούς που «εξυπηρετούν ή και βολεύουν»
Αναπτυξιακός ή διαχειριστικός ο Προϋπολογισμός του 2019;
Το πρώτο και βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί κατά την εξέταση ενός προϋπολογισμού είναι εάν αυτός είναι αναπτυξιακός ή διαχειριστικός.
Οι αναπτυξιακές δαπάνες καλύπτουν μόλις το 8.9 % σε σύγκριση με 11.25% του προϋπολογισμού του 2018. Με δεδομένο ότι τα τελευταία 3 χρόνια η υλοποίηση του αναπτυξιακού προϋπολογισμού κυμάνθηκε περίπου στο 48% (60% το 2018, 41% το 2017 και 43% το 2016) γίνεται αντιληπτό ότι με πραγματικό ποσοστό λιγότερο του 5% του συνολικού προϋπολογισμού δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αναπτυξιακός. Πολύ δε περισσότερο όταν για μία ακόμα χρονιά στον κατάλογο των αναπτυξιακών έργων απουσιάζουν τα έργα ανταποδοτικού χαρακτήρα, ώστε το κράτος στο μέλλον να εξασφαλίζει εισοδήματα με τα οποία να μπορεί να χρηματοδοτεί νέα έργα.
Ο προϋπολογισμός για ακόμα μία χρονιά είναι κατά βάση διαχειριστικός και όχι αναπτυξιακός.
Πλεονασματικός ή ελλειμματικός ο προϋπολογισμός;
Ο Υπουργός Οικονομικών ανέφερε στην ομιλία-του ότι ο προϋπολογισμός του 2019 θα είναι πλεονασματικός κατά 650 εκ. περίπου ή 3.1%. Αναμφίβολα ένας πλεονασματικός προϋπολογισμός είναι θετικό στοιχείο. Η διαπίστωση όμως αυτή είναι παρακινδυνευμένη. Δεν μπορείς να γνωρίζεις με ακρίβεια τα έσοδα αλλά ούτε και τις απρόβλεπτες δαπάνες. Η πρόβλεψη αυτή υπήρξε και για τα 2 τελευταία χρόνια το 2017 και το 2018. Η κατάθεση όμως συμπληρωματικών προϋπολογισμών ύψους 261 και 295 εκ. αντίστοιχα ουσιαστικά εξανέμισε το προϋπολογιζόμενο πλεόνασμα. Ο προϋπολογισμός εν πάση περιπτώσει θα είναι ισοσκελισμένος
Δημοσιονομική κατάσταση
Η απουσία ποιοτικών μέτρων που θα προσδώσουν στην κυπριακή οικονομία μακροοικονομική σταθερότητα είναι εμφανής. Ο προϋπολογισμός του 2019 ουσιαστικά διαπνέεται από την ίδια φιλοσοφία των προϋπολογισμών των τελευταίων χρόνων. Αποσκοπεί στην επίτευξη ποσοτικών στόχων μέσα από την παραπέρα διαχείριση των πάγιων τομέων της οικονομίας (τουριστικός, κατασκευαστικός, υπηρεσίες). Τομείς οι οποίοι είναι ιδιαίτερα εύθραυστοι, επηρεάζονται από εξωγενείς και άρα μη ελεγχόμενους παράγοντες. Η βελτίωση που παρατηρείται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι αισιόδοξο μήνυμα. Το ίδιο όμως δεν μπορούμε να ισχυριστούμε
Για τον τουριστικό, για 5ετίες τώρα ακούμε για αναβάθμιση και επέκταση σε νέους ποιοτικούς τομείς, όπως ο ιατρικός, ο συνεδριακός, ο αθλητικός. Όμως υλοποίηση δεν βλέπουμε
Για τον ιατρικό, όχι μόνο δεν διαπιστώνουμε άφιξη ασθενών από το εξωτερικό για θεραπεία, αλλά αντίθετα αυξάνει η αποστολή ασθενών στο εξωτερικό λόγω αδυναμίας ιατρικής αντιμετώπισης.
Για το συνεδριακό αναζητούμε πόσα διεθνή συνέδρια πραγματοποιούνται τον χρόνο στην πατρίδα-μας, παρά τις εξαιρετικές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν και όμως δεν τα διαπιστώνουμε
Στον κατασκευαστικό τομέα επαναλαμβάνεται το φαινόμενο της υπερθέρμανσης όπως και στο παρελθόν. Τη στιγμή που δίνονται παρεκκλίσεις σε επιχειρηματίες για ανάπτυξη ψηλών κτιρίων στις πόλεις οι κάτοικοι της υπαίθρου στερούνται του δικαιώματος για στεγαστική ανάπτυξη της περιουσίας-τους. Δεν διαφωνούμε με την ανέγερση ψηλών κτιρίων. Διαφωνούμε με την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη. Η ανάπτυξη θα έπρεπε να είναι οριοθετημένη σε συγκεκριμένες περιοχές, να μην επηρεάζει αρνητικά το περιβάλλον και τους παρακείμενους κατοίκους και να διασφαλίζεται η δυνατότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης έκτακτης κατάστασης (φωτιά, σεισμός, εγκληματική ενέργεια) που ενδεχόμενα να προκύψει.
Συνετή στεγαστική πολιτική πρέπει να ακολουθήσει και κράτος για τις δικές-του ανάγκες. Ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για να στεγάσει υπουργεία και κρατικές υπηρεσίες σε ακατάλληλα υποστατικά, αλλά παρά τις συνεχόμενες προτάσεις-μας δεν προχωρεί στην εκπόνηση σχεδίου για αξιοποίηση κρατικής γης και ανέγερση νέων σύγχρονων, λειτουργικών και μειωμένης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης κτιρίωνΑκόμα και ο τομέας της παρχοχής υπηρεσιών λόγω της κρατικής γραφειοκρατίας παρουσιάζει αποδόσεις μικρότερες των δυνατοτήτων-του
Φορολογική πολιτική
Η κυβέρνηση επικαλείται ότι δημιούργησε τα περιθώρια και κατέστησε εφικτές τις πολύ σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις που έχει προωθήσει Παρά τη βελτίωση της οικονομίας μέχρι στιγμής δεν υπήρξαν ουσιαστικές φορολογικές ελαφρύνεις για ανακούφιση από την οικονομική κρίση των μισθωτών, των χαμηλοσυνταξιούχων και των μικροεπαγγελματιών. Οι όποιες ελαφρύνσεις στην ουσία εξανεμίσθηκαν από την αύξηση της τιμής των καυσίμων, των ενοικίων, των τελών αποχέτευσης, του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας που καταβάλλεται στις Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης λόγω αναπροσαρμογής της αξίας των ακινήτων σε τιμές 2013 και παράλειψης μείωσης των συντελεστών. Υπάρχουν πολίτες οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν 20 φορές περισσότερα τέλη σε σχέση με το 2016 κ.ά. γιατί έτυχε να είναι ιδιοκτήτες ενός ακινήτου σε προνομιακή αστική περιοχή.
Αντίθετα η επιβολή ΦΠΑ στα ενοίκια και στα οικόπεδα θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση σε βάρος των οικονομικά χαμηλότερων στρωμάτων. Το μέτρο της επιστροφής του 14% για πρώτη κατοικία μόλις τώτα οδεύει προς έγκριση . Σε αυτές φυσικά δεν περιλαμβάνεται και η πρόσθετη φορολογία που θα επιβληθεί από το Μάρτιο του 2019 για την εισαγωγή του ΓεΣΥ.
Η κυβέρνηση καλείται να δώσει λύση για την έκτακτη εισφορά για την άμυνα. Το συγκεκριμένο ποσό το οποίο για το 2019 προβλέπεται να ξεπεράσει τα 300 εκ. είτε πρέπει να διατίθεται αποκλειστικά για το σκοπό που επιβλήθηκε, είτε να καταργηθεί. Εάν η κυβέρνηση χρειάζεται αυτό το ποσό για να χρηματοδοτεί άλλες ανάγκες οφείλει να αλλάξει την ονομασία της συγκεκριμένης φορολογίας.
Στο νέο προϋπολογισμό και πάλι το μεγαλύτερο ποσοστό κρατικών εσόδων (5.631.000 ή 84%) θα προέλθει από φορολογίες. Οι έμμεσοι φόροι (3.438.000 ευρώ) παρουσιάζουν αύξηση σε σχέση με το 2018, εξακολουθούν συγκριτικά να είναι υψηλότεροι και αποτελούν το 61%,. Αντίθετα οι άμεσοι (2.193.000 ευρώ) προβλέπεται να έχουν μείωση και αποτελούν το 39%. Επιπρόσθετα, παρά τις συνεχείς εξαγγελίες όχι μόνο δεν παρατηρήθηκε βελτίωση, αλλά αντίθετα έχει επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο η φοροδιαφυγή.
Οι ανείσπρακτοι φόροι ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια, ενώ η δυσλειτουργία του Τμήματος Φορολογίας είναι εμφανής. Ακόμα το κράτος δεν κατόρθωσε να προχωρήσει στη λήψη ουσιαστικών μέτρων για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Επικεντρώνει τις προσπάθειές-του προς λανθασμένες κατευθύνσεις. Η μεγάλη καθυστέρηση στην επιβεβαίωση των φορολογικών δηλώσεων οδηγεί αναπόφευκτα και σε σημαντική απώλεια εσόδων.
Επιπρόσθετα δεν έχει προχωρήσει στη λήψη μέτρων για δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών στους πολίτες, ώστε σταδιακά να μειωθεί το οικονομικό χάσμα μεταξύ των ψηλών και των χαμηλών εισοδημάτων. Αντίθετα το οικονομικό χάσμα μεταξύ των εισοδημάτων έχει διευρυνθεί ακόμα περισσότερο. Η μεσαία τάξη παρουσιάζει ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση
Δυστυχώς τόσο από τον προϋπολογισμό όσο και στις κατά καιρούς προτάσεις της κυβέρνησης δεν περιλαμβάνονται δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση, ενισχύεται ακριβώς το αντίθετο.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Ε.Ε. η Κύπρος βρίσκεται στην τελευταία θέση όσον αφορά την κατανομή του εθνικού εισοδήματος. Από την οικονομική ανάπτυξη που παρουσιάζει, ευνοείται μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού, ενώ το 25% περίπου του πληθυσμού βρίσκεται κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας. Οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα βρίσκονται καθηλωμένοι στα επίπεδα των πρώτων χρόνων της κρίσης και δεν έχουν παρουσιάσει την ανάλογη αύξηση, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι εργασιακές συμφωνίες παραβιάζονται. Η Ανταγωνιστικότητα της οικονομίας βρίσκεται στην τελευταία θέση από τις 28
χώρες μέλη της Ε.Ε., ενώ η παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα βρίσκεται περίπου στο 75% του μ.ο. των χωρών της ευρωζώνης
Έχει τον υψηλότερο ιδιωτικό δανεισμό και το δεύτερο ψηλότερο ποσοστό Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ)
Δημόσιο χρέος (Δ.Χ.):
Το Δ.Χ. εξακολουθεί να βρίσκεται σε ψηλά επίπεδα τόσο σε σχέση με το ΑΕΠ όσο και σε απόλυτους αριθμούς. Ενώ την ίδια περίοδο πέρσι η κυβέρνηση πανηγύριζε για τη μείωσή-του κάτω από το 100% του ΑΕΠ, φέτος έφθασε το 104.2%. Όμως το Δ.Χ. δεν είναι μόνο ποσοστό επί του ΑΕΠ, είναι και απόλυτος αριθμός. Η μείωση το 2017 ήταν κατά 700 περίπου εκ. ευρώ και αφορούσε την αποπληρωμή μέρους του δανείου προς την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου. Το 2018 λόγω της έκδοσης του κυβερνητικών ομολόγων προς την Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα για σκοπούς πώλησής-της ανήλθε στα 21.6 δις σε σύγκριση με 18.6 δις ευρώ στο τέλος του 2017.
Κοινωνική πολιτική.
Ο κος Υπουργός στην ομιλία-του αναφέρθηκε ότι «μέσα από τον σωστό σχεδιασμό και την αξιόπιστη υλοποίηση της κοινωνικής πολιτικής από το αρμόδιο υπουργείο, δημιουργούνται πράγματι περιθώρια που επιτρέπουν την εφαρμογή νέων μέτρων στήριξης για τους συμπολίτες-μας που έχουν ανάγκη».
Αναφέρει μάλιστα δύο τέτοια μέτρα, την επιστροφή του 14% για τις περιπτώσεις ανέγερσης κατοικίας σε οικόπεδο που καταβλήθηκε ΦΠΑ 19% και τα 45 εκ. ευρώ για μείωση της φορολογίας επί των τόκων, από το 30% στο 17%.
Τα δύο παραπάνω μέτρα έχουν την αξία-τους ειδικά το πρώτο. Όμως δεν είναι μέτρα στοχευμένα τα οποία να εξυπηρετούν κυρίως τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα του λαού. Θα ευνοήσουν περισσότερο και πάλι τα ψηλά εισοδήματα. Ποιοί είναι αυτοί που σήμερα έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν οικόπεδο και να κτίσουν σπίτι; Ποιοί θα επωφεληθούν περισσότερο από τη μείωση της φορολογίας οι καταθέτες των 5 ή των 10 χιλιάδων ευρώ ή οι καταθέτες των εκατομμυρίων;
Κοινωνική πολιτική σημαίνει υιοθέτηση στοχευμένων μέτρων τα οποία να ενισχύουν τα χαμηλά εισοδήματα και να σμικρύνουν το οικονομικό χάσμα μεταξύ των χαμηλών και των ψηλών εισοδημάτων. Τέτοια μέτρα θα μπορούσε να ήταν:
- Η κλιμακωτή αύξηση των χαμηλών συντάξεων
- Η επέκταση του χρόνου πληρωμής του ανεργιακού επιδόματος
- Η ανέγερση κατοικιών για στέγαση οικογενειών με χαμηλό εισόδημα έναντι συμβολικού ενοικίου
- Η κατασκευή φωτοβολταικών πάρκων για την παραχώρηση δωρεάν ηλεκτρικού ρεύματος στους μόνιμους κατοίκους των ορεινών και ημιορεινών περιοχών
- Η εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής για τον καθορισμό των τελών αποχέτευσης, της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, της κατανάλωσης νερού και άλλων φόρων
Ανεργία:
Το ποσοστό της ανεργίας είναι ένας σημαντικός δείκτης της οικονομικής κατάτασσης ενός κράτους. Η κυβέρνηση αναφέρει ότι η ανεργία το 2018 περιορίσθηκε γύρω στο 7.5% του ενεργού εργατικού δυναμικού. Παρά την μείωση το ποσοστό που παρουσιάζεται εξακολουθεί να είναι πλασματικό. Σε αυτό δεν περιλαμβάνονται:
- Οι 27 και πλέον χιλιάδες συμπατριώτες-μας κατά το πλείστο νέοι επιστήμονες, οι οποίοι είτε παρέμειναν στο εξωτερικό μετά τις σπουδές-τους είτε μετανάστευσαν για σκοπούς εργασίας
- Όσοι αφυπηρέτησαν πρόωρα από τον τραπεζικό, ή τον ιδιωτικό τομέα και τους Ημικρατικούς Οργανισμούς, ενώ δεν είναι σε ηλικία συνταξιοδότησης, δεν είναι εγγεγραμμένοι στον κατάλογο ανέργων
- Οι λήπτες δημοσίου βοηθήματος (Ε.Ε.Ε.)
- Οι εποχιακά άνεργοι όπως είναι οι εργαζόμενοι στη ξενοδοχειακή βιομηχανία τα ξενοδοχεία των οποίων ανέστειλαν τη λειτουργία-τους λόγω της χειμερινής περιόδου
- Οι υποαπασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα
Τραπεζικός τομέας.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η κεφαλαιουχική επάρκεια του κυπριακού τραπεζικού συστήματος βελτιώθηκε λόγω της ενθάρρυνσης έλευσης ξένων επενδυτών οι οποίοι διέθεσαν τα απαιτούμενα κεφάλαια. Επιχειρείται έμμεσα αυτό να διασυνδεθεί και με την ιδιωτικοποίηση της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας. Όμως παραβλέπει το γεγονός ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα επιστρέφει και πάλι σε διπολική κατάσταση. Η πώληση της Σ.Κ.Τ. ουσιαστικά επέτρεψε στα ξένα κεφάλαια να ελέγχουν κατά τρόπο απόλυτο, θα μπορούσαμε να πούμε μονοπωλιακό τις τράπεζες της πατρίδας-μας.
Την ώρα που γίνεται δημόσια επίκληση ότι «οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τους κόπους και τις θυσίες των συμπολιτών μας που κράτησαν τη χώρα όρθια», δεν έχουμε διαπιστώσει οποιαδήποτε σοβαρή πρωτοβουλία για την έστω μερική στήριξη των κουρεμένων καταθετών, των εξαπατημένων κατόχων αξιόγραφων (αν και υπήρχε μνημονιακός όρος που δεν υλοποιήθηκε), των κουρεμένων ταμείων προνοίας, την απαλλαγή των εγγυητών από τις εγγυήσεις-τους από τη στιγμή που στο κούρεμα συμπεριελήφθη ποσό 3.6 δις ευρώ για να καλυφτεί η αφερεγγυότητα των εγγυητών, η αύξηση της προστασίας των πολιτών έναντι των εκποιήσεων περιουσιών και κύρια πρώτης κατοικίας, τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό της ασυδοσίας του τραπεζικού τομέα σε βάρος των πολιτών και ειδικά αυτών που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να έχουν ισχυρή νομική αρωγή.
Όσον αφορά το Συνεργατισμό θα μπορούσε με το συγκεκριμένο ποσό που το κράτος διάθεσε για να τον κρατικοποιήσει και στη συνέχεια να τον ιδιωτικοποιήσει, να αγοράσει το 2013 αντίστοιχο ποσό μη εξυπηρετούμενων δανείων πρώτης κατοικίας και μικρής επαγγελματικής στέγης για να τον στηρίξει και ταυτόχρονα να προστατεύσει από τις εκποιήσεις μερικές χιλιάδες οικογένειες. Όμως δεν το έπραξε γιατί άλλες ήταν οι επιλογές αλλά και οι προτεραιότητές-της και επιβεβαιώθηκαν με την πώληση της Σ.Κ.Τ.
Η κυβέρνηση διάθεσε τα χρήματα του φορολογούμενου πολίτη για να κρατικοποιήσει το Συνεργατισμό και να βολέψει μερικές δεκάδες ημετέρους σε υψηλόμισθες θέσεις και σήμερα τον ιδιωτικοποίησε
Επιπρόσθετα, μέσα από την κρατικοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της ΣΚΤ οι κοινότητες θα απωλέσουν τα ιδιόκτητα οικήματα των ΣΠΕ τα οποία έχουν ανεγερθεί με δαπάνες των κατοίκων-τους. Χρέος της κυβέρνησης είναι να τα επιστρέψει στις κοινότητες που είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες.
Γενικό Σχέδιο Υγείας (ΓεΣΥ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εκ των πραγμάτων είμαι υποχρεωμένος να αναφερθώ και στον ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα της υγείας. Η εφαρμογή του ΓεΣΥ θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη κοινωνική κατάκτηση από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βασικός και αμετάθετος στόχος η προσφορά υψηλού επιπέδου περίθαλψη στους πολίτες και κύρια σε αυτούς που λόγω της οικονομικής δυσπραγίας δεν έχουν τη δυνατότητα να την αποκτήσουν με άλλους τρόπους. Η σωστή εισαγωγή αποτελεί τη λυδία λίθο και η αποτελεσματική λειτουργία την ύψιστη προτεραιότητα.
Η ΕΔΕΚ παλεύει για την εισαγωγή-του από την ίδρυσή-της και ότι φτάσαμε σε αυτό το σημείο σήμερα είναι αποτέλεσμα των ενεργειών-της.
Για πρώτη φορά στη Βουλή τέθηκε θέμα ΓεΣΥ το 1968 από το Βάσο Λυσσαρίδη
Το 2001 ψηφίστηκε ο νόμος πλαίσιο μετά από παρέμβαση της ΕΔΕΚ για να ψηφιστούν οι προϋπολογισμοί του 1999, και
Η ψήφιση του επικαιοροποιημένου νομοσχεδίου τον Ιούνιο του 2017 ήταν αποτέλεσμα της συνεχούς άσκησης πολιτικής πίεσης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από τον Απρίλιο του 2015
Γι΄ αυτό και την πατρότητα ή/και μητρότητα του ΓεΣΥ δεν την εκχωρούμε σε κανένα και ειδικά σε κάποιους περαστικούς ή/και περιστασιακούς
Όμως ταυτόχρονα εκφράζει τις ανησυχίες-της γιατί παρά τη δρομολόγηση της εφαρμογής-του εντός του 2019, η διαδικασία που ακολουθείται, αλλά και η ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης στον τομέα της δημόσιας υγείας εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους
Στα 5 χρόνια της σημερινής διακυβέρνησης η όλη προσπάθεια περιορίσθηκε στην ευκαιριακή διαχείριση των προβλημάτων, απουσιάζει η ποιοτική αναβάθμιση
Ο Τομέας της Δημόσιας Υγείας βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή.
Η μαζική αποχώρηση ιατρικού προσωπικού, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική αφού
περισσότεροι από 100 γιατροί αποχώρησαν τα τελευταία 3 χρόνια
Οι σοβαρές ελλείψεις σε αναλώσιμα και εξοπλισμό, οι μεγάλες λίστες αναμονής
για παροχή πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης, συνέβαλαν στην
μείωση της επιστημονικής αξιοπιστίας του δημόσιου τομέα και την αποδόμησή-
του στη συνείδηση των πολιτών.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση προχωρεί στην εφαρμογή του ΓεΣΥ
και σε αντίθεση με τα όσα σε πολιτικό επίπεδο είχαν συμφωνηθεί και
περιλάμβαναν:
Αποσυμφόρηση και αναδιοργάνωση των Νοσοκομείων
Αποτελεσματική αυτονόμηση σε Διοικητικό, Επιστημονικό και οικονομικό
επίπεδο ώστε να διασφαλιστεί η οικονομική-τους βιωσιμότητα, και
Εισαγωγή του ΓεΣΥ, αρχικά της πρωτοβάθμιας και στη συνέχεια της
δευτεροβάθμιας περίθαλψης.
Κατά παράβαση ακόμα της σαφούς προϋπόθεσης που τίθεται στο προοίμιο
της νομοθεσίας ότι θα πρέπει πριν την εφαρμογή του ΓεΣΥ να προχωρήσει η
αυτονόμηση των Δημόσιων Νοσηλευτηρίων σε Διοικητικό και Επιστημονικό
επίπεδο το υπουργείο προωθεί τις δύο διαδικασίες παράλληλα
Παρά την παρέλευση 1.5 χρόνου από την ψήφιση του επικαιροποιημένου
νομοσχεδίου για το ΓεΣΥ, μέχρι σήμερα δεν προχώρησε καμιά μελέτη για να
καταγραφούν οι ανάγκες του Δημόσιου τομέα σε εξοπλισμό και σε κλινικές, ώστε
με την εφαρμογή-του να αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά-του και να προσφέρει
υψηλού επιπέδου ιατρική περίθαλψη σε ολόκληρη την επικράτεια
Ως συνέπεια της απουσίας της συγκεκριμένης μελέτης εκτιμούμε ότι η ορθή και
αποτελεσματική αυτονόμηση των νοσηλευτηρίων θα καθυστερήσει. Το
γεγονός αυτό θα θέσει σε κίνδυνο την οικονομική βιωσιμότητα των δημόσιων
νοσηλευτηρίων και την ικανότητά-τους να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις τον
ιδιωτικό τομέα.
Τόσο η διαδικασία διορισμού, όσο και η σύνθεση του Δ.Σ. του ΟΚΥΠΥ
προκαλούν ερωτήματα και ενισχύουν τις υπόνοιες για εξυπηρέτηση
σκοπιμοτήτων. Η πρόσφατη έκθεση του Γενικού Ελεγκτή που επιβεβαιώνει τις
παρατυπίες αλλά και τις καταγγελίες της ΕΔΕΚ που έγιναν τον περασμένο
Μάρτιο,αναφορικά με σύγκρουση συμφερόντων, παρατυπίες που
ακολουθήθηκαν κ.ά., πολλαπλασιάζει τις ανησυχίες-μας
Ακόμα και ο τρόπος καθορισμού των εισφορών θα αποδεχθεί στην εφαρμογή-
του ιδιαίτερα προβληματικός. Δεν έχουν ληφθεί υπόψη βασικά στοιχεία της
κυπριακής πραγματικότητας, με αποτέλεσμα οι μεν μισθωτοί θα είναι αυτοί που
σταθερά θα εισφέρουν, ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες και κύρια οι
μεγαλοεπαγγελματίες θα μπορούν να διαφεύγουν, οι δε εισφορές-τους θα είναι
μικρότερες των δυνατοτήτων-τους. Σε περίπτωση μη συγκέντρωσης του
απαιτούμενου ποσού για τον σφαιρικό προϋπολογισμό του ΓεΣΥ τη διαφορά
ποιος θα την καλύψει;
Ο κίνδυνος που παραμονεύει με τις παραπάνω ενέργειες είναι προφανής. Η εξάντληση της 5ετίας κατά την οποία το κράτος θα μπορεί να καλύψει τυχόν ελλείμματα των αυτονομημένων νοσηλευτηρίων, χωρίς αυτά να έχουν πετύχει την οικονομική-τους βιωσιμότητα, θα οδηγήσει αναπόφευκτα είτε σε συρρίκνωση των παρεχομένων υπηρεσιών ή στην εισαγωγή του πολυασφαλιστικού ή ακόμα χειρότερα στην πώλησή-τους σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η εμπειρία από τις Κυπριακές Αερογραμμές και τη Σ.Κ.Τ. κάποιους όχι μόνο δεν τους έχει συνετίσει, αλλά αντίθετα φαίνεται τους εξωθεί σε επαναλήψεις.
Η ΕΔΕΚ εδώ και χρόνια προτείνει συγκεκριμένο οδικό χάρτη για την ασφαλή εφαρμογή του ΓεΣΥ. Η άμεση υιοθέτηση των παρακάτω μέτρων αποτελεί προτεραιότητα ώστε να υπάρξει άμβλυνση των προβλημάτων και σωστή εφαρμογή του ΓεΣΥ.
- Μεταφορά μέρους της α΄ βάθμιας περίθαλψης από το δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό με στόχο την αποσυμφόρηση των Εξωτερικών Ιατρείων και των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών των νοσοκομείων και τη μείωση της ταλαιπωρίας των ασθενών
- Άμεση κάλυψη των αναγκών σε ιατρικό και μηχανολογικό εξοπλισμό και ίδρυση νέων κλινικών με στόχο την ορθολογική κάλυψη της επικράτειας και τη δημιουργία επιστημονικής αυτάρκειας
- Συμπληρωματική αγορά υπηρεσιών β΄ βάθμιας περίθαλψης από τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και παρακλινικών εξετάσεων εκεί όπου υπάρχει άμεση ανάγκη.
- Αναβάθμιση των περιφερειακών νοσοκομείων και των Αγροτικών Κέντρων Υγείας
- Κοστολόγηση των υπηρεσιών που προσφέρει ο δημόσιος τομέας με πραγματικές τιμές με βάση τα σημερινά δεδομένα, για σκοπούς χρέωσης των ασφαλιστικών εταιρειών, των ευρωπαίων πολιτών καθώς και των πολιτών τρίτων χωρών.
Κυπριακό
Κλείνοντας την ομιλία-μου για τον προϋπολογισμό του 2019 δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στο εθνικό-μας πρόβλημα
Σήμερα βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας πρωτοβουλίας από τον ΟΗΕ για διερεύνηση των προθέσεων αλλά και των προϋποθέσεων για επανέναρξη ενός νέου γύρου συνομιλιών. Η συσσωρευμένη εμπειρία από το παρελθόν θα έπρεπε να μας κάνει πιο σοφούς τόσο για τη διαδικασία που θα πρέπει να προτείνουμε όσο και για τη βάση των συνομιλιών.
Αντίθετα φαίνεται ότι η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων ετοιμάζεται να στηρίξει την επανάληψη της ίδιας διαδικασίας, είτε αυτούσιας, είτε με αναιπαίσθητες παραλλαγές που να δικαιολογεί τη μέχρι σήμερα στάση-τους.
Όμως αυτή η διαδικασία που ακολουθείται εδώ και 4 δεκαετίες που μας έχει οδηγήσει;
Την πρώτη φορά στο διχοτομικό σχέδιο Ανάν το οποίο ο λαός απέρριψε, αλλά κάποιοι εντός και εκτός Κύπρου επιχειρούν να επαναφέρουν, και
Πρόσφατα στη 5μερή διάσκεψη της Ελβετίας, η οποία στην ουσία σφράγισε ένα 10ετή κύκλο αποτυχημένων διαπραγματεύσεων, χαρακτηριστικό του οποίου ήταν η συνεχής αναβάθμιση των απαιτήσεων της Τουρκίας και του κατοχικού καθεστώτος και οι συνεχείς υποχωρήσεις και παραχωρήσεις της πλευράς-μας στη λογική ότι με αυτό τον τρόπο θα φθάσουμε σε λύση για να αποτρέψουμε τη μονιμοποίηση της διχοτόμησης. Στην ουσία όμως αυτή η λογική οδηγεί όπως επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα στην παράταση της σημερινής κατάστασης, στη μονιμοποίηση της διχοτόμησης και αναπόφευκτα και στη νομιμοποίηση.
Στο Κρανς Μοντανά η τουρκική στάση δεν επέτρεψε τη λύση, όμως δεν καταλογίσθηκαν ευθύνες στην Τουρκία όπως ήταν οι φρούδες ελπίδες όσων στήριζαν αυτή τη διαδικασία
Αντίθετα, ο ΓΓ του ΟΗΕ εξήρε την «εποικοδομητική» στάση της Τουρκίας και καταλόγισε συνυπευθυνότητα για τη μη κατάληξη σε συμφωνία στην πλευρά-μας. Ταυτόχρονα οι γραπτές και ενυπόγραφες παραχωρήσεις-μας έχουν καταστεί παράγωγο δίκαιο των συνομιλιών και κεκτημένο δικαίωμα της Τουρκίας
Αντί αυτή η εξέλιξη να σημάνει συναγερμό για αλλαγή τακτικής, ο ΠτΔ δηλώνει έτοιμος να συνεχίσει από εκεί που έμεινε στο Κρανς Μοντανά.
Δυστυχώς, 44 και πλέον χρόνια μετά την τραγωδία δεν κατορθώσαμε να υιοθετήσουμε μια κοινή εθνική πολιτική, για την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού και τη λύση του κυπριακού. Φυσικά όχι με ευθύνη εμάς των «απορριπτικών», αλλά με ευθύνη των «οπαδών της δήθεν λύσης».
Ακόμα και το ομόφωνο ανακοινωθέν του Ε.Σ. του Σεπτεμβρίου του 2009 στο οποίο καταλήξαμε με δικές-μας υποχωρήσεις στην προσπάθεια για διαμόρφωση κοινής πολιτικής, παραβιάζεται με αθέτηση των προνοιών-του όχι με δική-μας υπαιτιότητα.
Οι ευθύνες όλων όσων επιμένουν στη συνέχιση της ίδιας αποτυχημένης διαδικασίας είναι τεράστιες. Προσπαθούν να δικαιώσουν τον εαυτό-τους για τις λανθασμένες-τους επιλογές, αδιαφορώντας για το μέλλον της πατρίδας-μας. Προβάλλεται μάλιστα και το αίολο επιχείρημα ότι όποιος είναι εναντίον της ΔΔΟ είναι υπέρ της διχοτόμησης και της τουρκοποίησης της πατρίδας-μας.
Γιατί όμως όλοι αυτοί οι υποστηρικτές της ΔΔΟ δεν ψήφισαν το σχέδιο Ανάν για να αποτρέψουν τη διχοτόμηση και την τουρκοποίηση;
Η προβολή απλά συνθημάτων είναι για κάλυψη ευθυνών και αδυναμίας να δικαιολογηθεί η υποστήριξη σε μια αντιδημοκρατική λύση.
Επιτέλους, κάποιοι οφείλουν να μιλήσουν με ειλικρίνεια. Επιδιώκουν λύση δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη ή λύση συγκαλυμμένης συνομοσπονδίας που ήταν σταθερά ο πάγιος στόχος της Τουρκίας;
Πρέπει να δικαιολογήσουν γιατί αποδέχονται πρόνοιες που όπως δήλωσε πρόσφατα ο ΠτΔ δεν υπάρχουν σε κανένα κράτος και κανένα σύνταγμα, όπως είναι:
- η ίδρυση ενός νέου συνεταιριστικού κράτους που θα προέλθει από τα δύο συνιστώντα κρατίδια το Ε/Κ και το Τ/Κ
- ο γεωγραφικός διαχωρισμός σε εθνοτική βάση
- η εγγυημένη πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησίας
- ο διαχωρισμός των πολιτών σε 4 διαφορετικές κατηγορίες με διαφορετικά πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα
- η εκ περιτροπής προεδρία
- η παραμονή του κατάλοιπου εξουσίας στα συνιστώντα κρατίδια
- η διχοτόμηση της κυριαρχίας ως προερχόμενης εξ΄ ίσου από τους Ε/Κ και τους Τ/Κ κατά παράβαση του ψηφίσματος 186 του Σ.Α. του Μαρτίου του 1964
- η αναγνώριση ύπαρξης εσωτερικής ιθαγένειας
- η εξίσωση της μειοψηφίας του 18% με την πλειοψηφία του 82% δια μέσω της πολιτικής ισότητας των συνιστώντων κρατιδίων, η οποία καταστρατηγεί την ισότητα των πολιτών και οδηγεί σε μόνιμη παραβίαση των πολιτικών και των ανθρωπίνων-τους δικαιωμάτων
- η αριθμητική εξίσωση της «μειοψηφίας» με την «πλειοψηφία» στα θεσμικά όργανα του κράτους
- η θετική ψήφος της μειοψηφίας σε όλες τις αποφάσεις
- η νομιμοποίηση 130 χιλ εποίκων
- η παραχώρηση κατά προτεραιότητα του δικαιώματος ιδιοκτησίας επί των κατεχομένων περιουσιών-μας στους έποικους παράνομους σφετεριστές
Την ίδια στιγμή ενώ επικαλούνται τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ γιατί εγκατέλειψαν βασικές πρόνοιές-τους όπως
- Ο τερματισμός της κατοχής
- Η άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων
- Η επιστροφή των προσφύγων σε συνθήκες ασφάλειες
- Η αποχώρηση των εποίκων
- Η άμεση επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους-της υπό την αιγίδα του ΟΗΕ
Σε ένα φυσιολογικό, κανονικό και δημοκρατικό κράτος αυτό που κατοχυρώνεται είναι η πολιτική ισότητα των πολιτών και όχι η πολιτική ισότητα των κρατιδίων.
Για μας οι Τ/Κύπριοι δεν είναι μειοψηφία. Είναι ισότιμοι πολίτες της Κ.Δ. με κατοχύρωση των ίδιων δικαιωμάτων όπως και των Ε/Κυπρίων. Για μας ο διαχωρισμός των πολιτών δεν μπορεί να στηρίζεται στη βάση της εθνοτικής ή της θρησκευτικής προέλευσης, αλλά της ιδεολογικής και της ταξικής τοποθέτησης
Τελευταία αυτοί που με τις αποφάσεις και τις επιλογές-τους προκάλεσαν στην πατρίδα-μας μια πρωτόγνωρη οικονομική κρίση και οδήγησαν το λαό-μας σε κοινωνική εξαθλίωση, προβάλλουν το επιχείρημα της οικονομικής ανάκαμψης μετά τη λύση, χωρίς να ενημερώνουν το λαό το κόστος της λύσης ποιος θα το καταβάλει.
Σήμερα οφείλουμε όσοι πραγματικά νοιαζόμαστε για μέλλον της πατρίδας-μας να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα ότι:
- Δεν πρόκειται να αποδεχθούμε και να νομιμοποιήσουμε μια λύση ΝΑΤΟικής έμπνευσης και προώθησης, μια λύση για την υλοποίηση της οποίας υπήρξαν αλλεπάλληλες συνομωσίες τη 10ετία 1964-1974 οι οποίες κατέληξαν στο προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
- Δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουμε τα δεδομένα της εισβολής.
- Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ιδρύθηκε και διατηρήθηκε με θυσίες και αίμα ηρώων, να καταλυθεί με υπογραφή πολιτικών, και ότι
- Θα αγωνισθούμε για μια δημοκρατική λύση η οποία να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες-της ίσα δικαιώματα και ένα ασφαλές και ειρηνικό μέλλον
Υποχωρήσεις είμαστε έτοιμοι να κάνουμε προς τους Τ/Κύπριους για να νοιώθουν ασφάλεια και να δημιουργηθούν συνθήκες ειρηνικής συνύπαρξης και αγαστής συνεργασίας με στόχο την από κοινού διαμόρφωση του μέλλοντος, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας των νέων γενιών. Όχι όμως προς την Τουρκία για να διευκολυνθεί να ολοκληρώσει τους σχεδιασμούς-της σε βάρος της πατρίδας-μας.
Όσοι είτε με σιωπή είτε με ανοχή παρακολουθούν τις εξελίξεις και δεν αντιδρούν στην ουσία θα είναι συνυπεύθυνοι για το τελικό αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα το οποίο δεν θα εξυπηρετεί το συμφέρον του συνόλου του κυπριακού λαού, αλλά τους εκτός Κύπρου συνωμοτικούς κύκλους και τον τουρκικό επεκτατισμό.
Είναι γνωστές οι προσπάθειές-μας αλλά και η μεγάλη-μας επιθυμία για την ανάγκη σφυρηλάτησης της μεγαλύτερης δυνατής ενότητας στο εσωτερικό μέτωπο και τη διαμόρφωση ενιαίας εθνικής στρατηγικής για την επίτευξη του κοινού στόχου, του τερματισμού της τουρκικής κατοχής.
Η ωραιοποίηση όμως των δυσχερειών και η απόκρυψη των κινδύνων δεν συνιστούν ούτε χρήσιμη, ούτε ωφέλιμη προσφορά προς την πατρίδα.
Γι’ αυτό και στηρίζουμε αποφασιστικά την υιοθέτηση μιας νέας τακτικής στη βάση της επανατοποθέτησης του κυπριακού που θα προβάλλει την πραγματική-του ως διεθνούς προβλήματος εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και εθνοκάθαρσης και όχι ως θέματος διακοινοτικής διευθέτησης όπως το αντιμετωπίζουν ανεπιτυχώς οι οπαδοί της δήθεν λύσης.
Καθήκον-μας είναι να δώσουμε το μήνυμα χωρίς αναστολές και δισταγμούς. Σε καμιά περίπτωση δεν θα αποδεχθούμε λύση η οποία θα είναι άδικη και ετεροβαρής, η οποία θα μετατρέπει τους Κύπριους σε Ευρωπαίους πολίτες δεύτερης κατηγορίας, η οποία θα οδηγεί την Κ.Δ σε διάλυση.
Καλούμε τους πολίτες να στηρίξουν αυτή την πολιτική, να στηρίξουν μια νέα διαδικασία στο κυπριακό, να αντιδράσουν αποφασιστικά στην προσπάθεια άμεσης ή έμμεσης επαναφοράς συγκαλυμμένα ή όχι ενός νέου σχεδίου Ανάν.
Λευκωσία, 12 Δεκεμβρίου 2018