Η οποιαδήποτε ενδεχόμενη εμμονή στη συνέχιση μιας διαδικασίας η οποία για τέσσερις περίπου δεκαετίες αποδείχθηκε αναποτελεσματική, δεν μας έφερε κοντά στη λύση και κατοχύρωσε στην Τουρκία πολιτικά κεκτημένα και παράγωγο δίκαιο, η αξιοποίηση των οποίων ενδεχομένως να οδηγήσει σε λύση τουρκικών προδιαγραφών, όχι μόνο δεν θα ικανοποιήσει την προσδοκία για λύση του κυπριακού αλλά αντίθετα θα αυξήσει τον κίνδυνο είτε παγιοποίησης της διαίρεσης, είτε κατάληξης σε μια κακή μη λειτουργική και βιώσιμη λύση.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας  στο πλαίσιο του συνόλου των ψηφισμάτων του ΟΗΕ (και όχι επιλεκτικών ψηφισμάτων), αξιοποιώντας τα πολιτικά επιχειρήματα, τα διπλωματικά όπλα αλλά και τα νέα γεωστρατηγικά  δεδομένα όπως έχουν διαμορφωθεί στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, οφείλει να διεκδικήσει μια διαδικασία η οποία κατά προτεραιότητα θα επαναφέρει το κυπριακό στην ορθή του βάση ως θέματος εισβολής συνεχιζόμενης κατοχής και εθνοκάθαρσης.

Γραφείο Τύπου

Λευκωσία, 31 Οκτωβρίου 2018