ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΛΜΑ ΣΤΟ 44ο ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΔΩΡΟΥ ΛΟΪΖΟΥ
Κυριακή 02.09.2018
Κυριακή 02.09.2018, από Χρίστος Μιχαηλίδης
Χρίστος Μιχαηλίδης

«Μοίρασα σα ψωμί την καρδιά μου και δε μου ’μεινε ούτε ένα ψίχουλο»

  • 44 ολόκληρα χρόνια, χωρίς τον Αντιστασιακό, Δώρο Λοίζου.
  • χωρίς τον ποιητή, χωρίς τον ΑΝΘΡΩΠΟ
  • τον άνθρωπο που ενέπνεε, τον άνθρωπο που καθοδηγούσε
  • τον άνθρωπο που αγάπησε με πάθος τη Χώρα που τον γέννησε
  • τον άνθρωπο που αγαπούσε τον κάθε αδύναμο
  • 44 χρόνια χωρίς ΑΥΤΟΝ που.... όντως!....τελικά, πέφτοντας,  μοίραζε κυριολεκτικά την καρδιά και τη ψυχή του, ως αντίδωρο, χωρίς ν’ αφήσει, για κείνον ούτε ένα ψίχουλο!

Σεβαστό Ιερατείο κυρίες και κύριοι,

Η Κυπριακή πολιτεία,  μετά από τόσα χρόνια ΔΕΝ μπόρεσε δυστυχώς να παρουσιάσει επίσημα στον Κυπριακό λαό τους ένοχους και συνένοχους ενός από τα πιο στυγερά και αποτρόπαια εγκλήματα που συγκλόνισαν τον κάθε Δημοκράτη πολίτη αυτής της Χώρας, και όχι μόνο.

Ένα έγκλημα που έγινε ύστερα από μια καλοστημένη δολοφονική ενέδρα στο κέντρο της Πρωτεύουσας, εκείνο το μαύρο πρωινό της 30ης Αυγούστου, του 1974, όπου έπεσε νεκρός ο Δώρος Λοΐζου.

  • Ένα έγκλημα που δεν μπόρεσε και δε θέλησε να το διαλευκάνει, από τότε, καμιά Ανακριτική Αρχή,
  • δεν μπόρεσε και δε θέλησε να παρουσιάσει κανένα ένοχο ενώπιον της δικαιοσύνης,
  • δεν μπόρεσε και δε θέλησε ν’ ανταποκριθεί ούτε στις καθημερινές ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΕΣ και συγκινητικές προσπάθειες των γονιών του,  του Βύρωνα και της Λαύρας, όπως και της αδελφής του Αθηνάς, ως βάλσαμο, έστω, στην προσπάθειά τους γι’ απόδοση κάποιας μορφής δικαιοσύνης.

Τόσα χρόνια.....σιγής, λοιπόν.

Σιγή από ένα λεγόμενο Κράτος όπου, τη μαύρη εκείνη περίοδο, φόρεσε τη μολυσμένη μάσκα του μεταπραξικοπήματος, δήθεν για να επαναφέρει τη.... Δημοκρατία αφού,  μόλις εκδηλώθηκε η αναμενόμενη βάρβαρη Τούρκικη εισβολή, η πραξικοπηματική ομάδα Σαμψών κατέρρευσε, όπως κι εκείνη της Στρατιωτικής Χούντας των Αθηνών, παραδίδουσα την εξουσία στους πολιτικούς, αφού ήδη, ο στόχος τους επετεύχθη, δηλαδή:

  • Η βίαιη ανατροπή του Μακάριου και
  • Το ΚΑΛΕΣΜΑ της Τουρκίας γι’ απόβαση, στην Κύπρο.
  • Συγκαλύφθηκε ένα έγκλημα που έγινε από τους ένοπλους φασίστες

    της ΕΟΚΑ Β’, προσέξτε, στο φως της ημέρας,

χωρίς κουκούλες ή άλλου είδους προσωπίδες,

στοχεύοντας τη ζωή του ηγέτη της αντίστασης, του ηγέτη της ΕΔΕΚ Βάσου Λυσσαρίδη. Οι εντολές ήταν για να τον δολοφονήσουν αλλά, κι αν χρειαζόταν, να δολοφονήσουν και όλους, όσοι βρίσκονταν μέσα στο αυτοκίνητο που οδηγούσε, εκείνο το πρωινό, ο Δώρος Λοΐζου.

Κατ’ αυτήν, έπεσε ο Δώρος κι ως από θαύμα γλύτωσε από τα πυρά των δολοφόνων, τραυματιζόμενος ο Βάσος Λυσσαρίδης.

Από θαύμα, δεν έπληξαν οι σφαίρες των δολοφόνων την επιβαίνουσα στο ίδιο αυτοκίνητο, σύζυγο του Δώρου,  Βαρβάρα, αλλά σκότωσαν, δυστυχώς,  ένα άλλο διερχόμενο αθώο πολίτη, την Χρυσήλιο Μαυρομάτη, τη μνήμη του οποίου ευλαβικά τιμούμε, επίσης, σήμερα.

  • 30/8/74

Η αποφράδα αυτή μέρα καταγράφεται κατά την περίοδο όπου, καθήκοντα προεδρεύοντα της Κ.Δ. εκτελούσε, ως γνωστόν, ο Γλαύκος Κληρίδης.

  • Αυτός παρέλαβε την Πραξικοπηματική λεγόμενη «προεδρία» από τον Νικόλαο Σαμψών μέρες πριν τη δολοφονική αυτή ενέδρα, ΧΩΡΙΣ να φροντίσει, ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ, να ΦΕΡΕΙ ΠΙΣΩ την αφαιρεθείσα, από τους πραξικοπηματίες, προσωπική φρουρά στον κινδυνεύοντα Βάσο Λυσσαρίδη.
  • «Κι εφόσον, λοιπόν, φρουρά ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ, το ιερό καθήκον της προστασίας της ζωής του, έπρεπε ν’ αναλάβει το κίνημά μας, έναντι οποιουδήποτε κόστους»....

Αυτή ήταν η απόφασή μας.

Οι φόβοι όλων μας ήταν έντονοι και ιδιαίτερα για τον Δώρο Λοΐζου ο οποίος ΕΖΗΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ τη φρίκη της γνωστής σύσκεψης ΜΕΣΑ στο Γραφείο Δημοσίων Πληροφοριών της 15ης Αυγούστου, κατά την οποία γίνονταν τα «μαγειρέματα» με τις απίστευτες πιέσεις, γι’ αποδοχή του απαράδεκτου σχεδίου Γκιουνές.

Σ’ εκείνη τη σύσκεψη - ΙΣΩΣ προσκληθέντες - παρευρίσκονταν και απειλούσαν τον ηγέτη της ΕΔΕΚ, πραξικοπηματίες της ΕΟΚΑ Β’, πάνοπλοι, ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΟΧΗ ΤΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ....

Ο Δώρος βλέποντας την εγκληματική ανοχή των λεγόμενων «οργάνων της τάξης» ΜΕΣΑ Σ’ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ, έβγαλε τα δικά του συμπεράσματα:

«Θα σκοτώσουν τον Βάσο», μας έλεγε. «Δεν έχω καμιά αμφιβολία γι αυτό».

Μη έχοντας άλλη επιλογή,  με δική του εισήγηση, αποφασίσαμε ένα σχέδιο το οποίο θέσαμε αμέσως σε εφαρμογή.

Έγινε επιλογή εφτά σπιτιών συναγωνιστών της ΕΔΕΚ, σε διάφορες περιοχές όπου ο Βάσος Λυσσαρίδης ΕΠΡΕΠΕ, πάση θυσία,  να προφυλαχθεί, διανυκτερεύοντας πότε στο ένα σπίτι και πότε στο άλλο, μετακινούμενος με πολλή προσοχή,  όταν κι ΟΠΟΤΕ ΕΠΡΕΠΕ να κυκλοφορήσει, με διαφορετικά αυτοκίνητα, δια μέσου διαφορετικών διαδρομών και σε διαφορετικές ώρες της ημέρας. Και ξεκινήσαμε…

  • Πρέπει να πω ότι, το βράδυ της 29ης του Αυγούστου, «το πρόγραμμα Δώρου»,  καθόριζε για παραμονή του Βάσου σε άλλο σπίτι όμως, εξ αιτίας μιας έκτακτης ανάγκης και του προχωρημένου της ώρας, ο ίδιος αποφάσισε να τον αφήσει στο σπίτι του, για δεύτερο βράδυ.
  • 30/8/1974

Η αποφράδα μέρα όπου, ΠΑΡΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΦΡΟΥΡΑΣ, ΠΑΡΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, οι παράνομοι εγκληματίες της ΕΟΚΑ Β’ παρέμειναν «πιστοί» στον όρκο που είχαν δώσει.

Και δεν τους ενδιέφερε ΤΙΠΟΤΕ άλλο. ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ ήταν ο στόχος τους.

Μια ημερομηνία όπου ο Δώρος Λοΐζου, έριξε τα μαλλιά του πίσω,  φόρεσε το πρόσωπο του ανάποδα και περνώντας, όντως,  από διάφορους δρόμους και πλατείες, έφθασε κοντά σ’ αυτή που σήμερα έχει το όνομά του.

Κι έφθασε......

«ΧΩΡΙΣ ΝΤΟΥΦΕΚΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ»....

Εκεί...... λίγο πριν τα Γραφεία της αγαπημένης του ΕΔΕΚ, της ΕΔΕΚ που τόσο αγάπησε και την οποία υπηρέτησε με πρωτόγνωρο πάθος!!!

Εκεί που έμελλε να ήταν κι ο τελευταίος σταθμός της ζωής του.

Εκεί σφράγισε με το αίμα και τη θυσία του, ως ο ΗΓΕΤΗΣ,  τον ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Εδεκίτικο αριθμό στο ΜΗΤΡΩΟ των ΗΡΩΩΝ της Αντίστασης, με το όνομα ΔΩΡΟΣ ΛΟΙΖΟΥ, αφού τον ΠΡΩΤΟ αριθμό, στο ίδιο ΜΗΤΡΩΟ, έδωσε και πάλιν με αίμα ένας άλλος ΕΔΕΚίτης συναγωνιστής,  ο Κόκος Φωτίου, από τη Λάρνακα,  στις 5/4/1973!!

Κυρίες και κύριοι,

Ο Δώρος Λοΐζου, που γεννήθηκε στις 23/2/1944, γιος του Βύρωνα Λοίζου και της Λαύρας, αδελφός της Αθηνούλας Λοίζου - Λυμπουρή, επέστρεψε στην Κύπρο το 1972, από τη Βοστόνη.

Εκεί πήγε για να τελειώσει τις σπουδές που διέκοψε, το 1968 από τη Ρόδο όπου φοιτούσε, αφού απ’ εκεί εκδιώχθηκε από την Ελληνόφωνη στρατιωτική Χούντα, εξ αιτίας της αντιδικτατορικής του δράσης.

Ένας φλογερός αγωνιστής ήταν, ο οποίος αναζητούσε στέγη μέσα στην οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει, να εκφράσει αυτό που πίστευε, να συνεχίσει την Αντιχουντική του δράση και ιδεολογικά να προσφέρει, υπηρετώντας τον κάθε αδύναμο άνθρωπο, όπως άλλωστε συχνά έλεγε ή ως ποιητής μετέδιδε.

Και βρήκε την ΕΔΕΚ, οπότε σ’ αυτήν δόθηκε ψυχή τε και σώματι!

Από τις πρώτες μέρες, ο Δώρος ως Εδεκίτης πλέον, ΕΔΩΣΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ. Ήταν το όραμά του, έλεγε!!

Στο ΠΡΩΤΟ επίσημο Συνέδριο της Νεολαίας της ΕΔΕΚ, προς το τέλος του 1972, ο Δώρος εκλέγεται ο επίσημα ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ της Νεολαίας, με Γεν. Γραμματέα τον αείμνηστο Μάριο Τεμπριώτη, τη μνήμη του οποίου, επίσης, ευλαβώς τιμούμε σήμερα.

Ένας από τους πρώτους στόχους που έθεσε, ο ΔΩΡΟΣ αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του,  ήταν η έκδοση εφημερίδας για τη νεολαία.

Και το πέτυχε με την έκδοση της εφημερίδας «Σοσιαλιστική Έκφραση» η οποία είχε τη δική του σφραγίδα, ως ο πρώτος Διευθυντής της.

Κι αυτό, πέρα από το γεγονός ότι είχε και τη συχνή παρουσία του στα της έκδοσης της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, δίπλα στους ΗΡΩΙΚΟΥΣ Εδεκίτες δημοσιογράφους των εξαιρετικά δύσκολων εκείνων εποχών, για τέτοιου «βάρους» κομματικής εφημερίδας, των Τάκη Κουναφή, Ρένου Πρέντζα, Άντρου Κυριακίδη και του μικρού τους μαθητή θαύμα, του 17χρονου αείμνηστου Άγη Χριστοφίδη.

Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα,  κατάφερε να δημιουργήσει μια νεολαία συγκροτημένη με ομάδες σε πάρα πολλές περιοχές, κάτι που επιβεβαιώνεται κι από το γεγονός ότι, ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΞΕΠΗΔΗΣΕ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΧΡΟΝΟ

«Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΔΩΡΟΥ ΛΟΙΖΟΥ»

με ΝΕΟΥΣ ΑΠ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, που κυριολεκτικά τον λάτρευαν!

  • Στις δυναμικές κινητοποιήσεις της ΕΔΕΚ για ματαίωση άλλων προσπαθειών διενέργειας πραξικοπήματος, πριν το προδοτικό της 15ης του Ιούλη - γιατί, όντως, ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΕΤΟΙΕΣ - δέσποζε πρωταγωνιστικά κι έντονα η δική του παρουσία.
  • « Η Αντίσταση -έλεγε- δεν μπορεί να προβάλλεται  με στιγμιαίες ενέργειες, όταν κι εφόσον εκδηλωθεί ένα πραξικόπημα.

    Πρέπει να είναι συνεχιζόμενη, ασταμάτητη και με ΔΙΑΦΟΡΕΣ μορφές, χωρίς εφησυχασμούς κι αδιαφορία, αλλά και χωρίς υποβάθμιση των κινδύνων.

Γιατί, τα πραξικοπήματα εκδηλώνονται κι επιτυγχάνουν, όταν διαπιστώνονται  χαλαρώσεις κι επικρατεί ο εφησυχασμός».

  • Ο Δώρος ήταν ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι θα γινόταν πραξικόπημα
  • ήταν  «φοβισμένος» ότι αυτό θα επικρατούσε
  • ήταν πιο πολύ «τρομαγμένος» για την τύχη, της Κύπρου αλλά και όσων συναγωνιστών θα παρέμειναν όρθιοι κι αντιστεκόμενοι!
  • ήταν και σοβαρά προβληματιζόμενος για την εξέλιξη της Αντίστασης, στη συνέχεια!

Στην τραγική επαλήθευση των φόβων αυτών, ΕΔΩΣΕ κι ο ΙΔΙΟΣ πρωταγωνιστικά τη δική του παρουσία, αντιστεκόμενος από την πρώτη στιγμή, μέχρι το τέλος,  τηρώντας ΜΕ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΟΤΙ:

«Εμείς θα τους αντισταθούμε, όποιοι και να ’ναι, όσο δυνατοί και να ’ναι».

Συναγωνιστή Δώρο,

Οι φόβοι σου έχουν επαληθευτεί κι η Κύπρος Τουρκοπατήθηκε. Τα ’παμε κι άλλες φορές αυτά.

Ποια λοιπόν είναι η σημερινή κατάσταση, θαρρώ, είναι που θέλεις να μάθεις!

Άκου λοιπόν:

Γνωρίζεις ότι ο αγώνας μας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, μέχρι τη δικαίωση, παρά το γεγονός ότι, σ’ αυτόν, ναι, έχουμε και κάποιες «απώλειες».

Δηλαδή:

  • κάποιοι κιότεψαν όντως και γονάτισαν στη διαδρομή..... Ξέχασαν, αρχικά, το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» αντικαθιστώντας το με άλλες συνήθειες ή συνθήματα.
  • κάποιοι λεγόμενοι πολιτικοί «ευπρεπώς ενδεδυμένοι» επισκέπτονται την Κερύνεια για καφέ σε κέντρα της όμορφης παραλίας της και χωρίς ντροπή, δημοσιοποιούν το γεγονός αυτό, δίδοντας ανόητες «δικαιολογίες».
  • άλλοι επισκέπτονται πιο συχνά τα καζίνα στα κατεχόμενα ή γεμίζουν απ’ εκεί με καύσιμα τα αυτοκίνητά τους, ενισχύοντας διαφοροτρόπως οικονομικά το ψευδοκράτος,
  • άλλοι,  έχουν ως συνήθεια ή ως βιοποριστικό τους επάγγελμα, την εκφώνηση λόγων σε κηδείες ταυτοποιημένων ιερών οστών των αγνοουμένων ηρώων μας, υιοθετώντας ένα ιδιαίτερο ΓΛΩΣΣΑΡΙ, μήπως και προκαλέσουν ή θυμώσουν τον κατακτητή...
  • Σήμερα λοιπόν έχουμε.... «εξελίξεις» με διακριτικά, τύπου «Μον Πελεράν» είτε «Κραν Μοντανά»,
  • έχουμε πλαίσια Γκουτέρες ερμηνευμένα διαφοροτρόπως, όπως συμβαίνει και με τη ΔΔΟ,
  • έχουμε «Φιλοπρόοδο» συνπρόεδρο Ακιντζί, με ένα των συμβούλων του, το δολοφόνο του Σολωμού Σολωμού,
  • έχουμε Σουλτάνο Ερντογάν τον οποίο μάλιστα επισκέπτονται λεγόμενοι εκπρόσωποι επαναπροσεγγιστές, για...., συνομιλίες και σχεδιασμούς, «ποζάροντας» σε φωτογραφίες με τον ίδιο.
  • Μη σε στενοχωρεί, Δώρο, το γεγονός ότι μεταξύ αυτών, υπάρχουν και γνωστά σου άτομα. Ούτε κι αν κάποιοι άλλοι γνωστοί τυχοδιώκτες, αποστάτες απ’ αυτούς που επίσης «γνώρισες», οι οποίοι αφού πήραν όσα «πολιτικά» οφέλη μπορούσαν, βρέθηκαν σε άλλους χώρους....ως «επιλεγόμενοι Υπουργοί»......

Συμβαίνουν κι αυτά... Δώρο, στη δύσμοιρη μας Χώρα....

«ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΔΩΡΟ, ω...... εσύ! ΕΣΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟΙ».....

Άσε λοιπόν τους μικρούς....και πάμε πάρα κάτω:

  • Συνεχίζουμε Δώρο ν’ αγωνιζόμαστε ακριβώς για την πολυπόθητη λύση. Μια λύση που δεν θα επιτρέπει, όμως, την επανάληψη των όσων βιώσαμε στο παρελθόν. Μια λύση δημοκρατική, λειτουργική, χωρίς διαχωρισμούς θρησκευτικούς ή άλλους,  χωρίς καταπάτηση των πολιτικών και των ανθρώπινων δικαιωμάτων κανενός Κύπριου πολίτη και προ πάντων, στο πλαίσιο της συνέχισης της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε.
  • Σήμερα, ενώ ακόμη ο κατακτητής προσπαθεί συστηματικά να εδραιώσει τα τετελεσμένα της κατοχής και να ολοκληρώσει τους επεκτατικούς σχεδιασμούς του, οι κυβερνώντες και οι πέριξ αυτών, συνεχίζουν την ακαθόριστη πολιτική τους
  • Εμείς, ωστόσο, παρά τις μεγάλες ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, πιστεύουμε ότι υπάρχουν δυνατότητες για δίκαιη και βιώσιμη λύση.
  • Με σύνεση και σωστό προγραμματισμό μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα συνεχώς εμπλεκόμενα συμφέροντα που δημιουργούνται. Θυμάσαι ότι, για τέτοια εμπλεκόμενα μιλούσε ΠΑΝΤΑ ο Βάσος μας αλλά κάποιοι λεγόμενοι πολιτικοί, τον χλεύαζαν.
  • Να ενισχύσουμε ουσιαστικά την οικονομία μας, δίδοντας έμφαση σε παραγωγικούς τομείς, αποφεύγοντας ή απομακρύνοντας οριστικά κινδύνους για νέα μνημόνια,
  • να πατάξουμε ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ τη διαφθορά και τη διαπλοκή
  • να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική μας θέση στις όποιες εκφάνσεις του Εθνικού μας προβλήματος επαναφέροντάς το ως θέμα εισβολής και κατοχής κι όχι ως θέμα διακοινοτικής διαφοράς...
  • Άμεσα χρειαζόμαστε μια νέα διεκδικητική πολιτική όπως πολλές φορές την έχουμε καθορίσει, ως ΕΔΕΚ, με στόχο να μην καταλήξουμε η τελευταία γενιά Ελλήνων σ’ αυτή τη μαρτυρική Χώρα.
  • Εμείς, που πιστέψαμε στα ίδια ιδανικά με σένα, όσοι κι αν είμαστε, θα κρατήσουμε ψηλά το λάβαρο του αγώνα και της θυσίας σου, συναγωνιστή Δώρο! Το μαρτυρούν ακόμη όσοι φορούν τις αμέτρητες φανέλες της πολύ σπουδαίας νεολαίας σου αγαπημένε φίλε..... και οι οποίοι συνηθίζουν, με κάθε ευκαιρία,  να βροντοφωνάζουν ότι « ο Δώρος ζει!!! ΑΥΤΟΣ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ! τραγουδώντας το τραγούδι του ΛΕΥΤΕΡΟΥ». Κι όντως ΖΕΙΣ στις καρδιές μας, Άξιον τέκνο της Κύπρου και της ΕΔΕΚ.

Η Κύπρος βρίσκεται και πάλιν σε κίνδυνο, συναγωνιστή μας. Είμαστε όμως όρθιοι επί των επάλξεων υποσχόμενοι ότι, σε περίπτωση προσπάθειας λύσης η οποία θα είναι προπομπός για τη διχοτόμηση ή την τουρκοποίηση της Πατρίδας μας, το περήφανο κίνημά ΣΟΥ, είναι ΕΤΟΙΜΟ

ΚΑΙ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΕΙ ήδη:

  • «Κύριοι της όποιας εξουσίας ή εσείς του περίγυρού της.

Εμείς θα  αντισταθούμε, όποιοι και να ’ναι απέναντί μας,  όσο δυνατοί και να ’ναι», με μια προσθήκη, στο άτιτλό σου, Δώρε μας:

••• «Θα τους αντισταθούμε.....σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε, σήμερα»

  • ΕΔΕΚΙΤΙΚΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ.  ΚΑΙ…
  • ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ… ΠΟΣΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ.
  • Αιωνία η μνήμη σου, Αθάνατε συναγωνιστή μας.

 

Γραφείο Τύπου

Λευκωσία, 2 Σεπτεμβρίου 2018

Εκδηλώσεις
Γραφείο Τύπου
|
Παρασκευή 31.08.2018