Οι νέες επικείμενες προκλητικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος συνεπικουρούμενου από την κατοχική Τουρκία για εποικισμό της πόλης της Αμμοχώστου επαναφέρουν στο προσκήνιο την ανάγκη υιοθέτησης τακτικής που εάν δεν αναστέλλει την υλοποίησή τους τουλάχιστον να τους επιβραδύνει ή/και να επιφέρει κόστος τόσο στην Τουρκία όσο και στο κατοχικό καθεστώς.
Είναι προφανές ότι όσο η Τουρκία προωθεί την σταδιακή υλοποίηση των στρατηγικών της στόχων αναφορικά με το Κυπριακό και όχι μόνο δεν υφίσταται συνέπειες, αλλά αντίθετα η Κυπριακή Δημοκρατία συνεργάζεται για τη σύγκληση μιας νέας άτυπης 5μερούς Διάσκεψης στη βάση των όσων η κατοχική δύναμη εισηγείται και επιβάλλει με την βοήθεια των Βρετανών, τόσο η προκλητικότητά της θα αυξάνει.
Από το 2015 πέραν των προφορικών εισηγήσεών-μας στις συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου, καταθέσαμε και  τρία πολυσέλιδα έγγραφα με απόψεις και προτάσεις που αφορούν την τακτική που θα πρέπει να ακολουθήσουμε για την επίλυση του Κυπριακού.
Επιπρόσθετα προβλέποντας τον κίνδυνο για σταδιακό εποικισμό της Αμμοχώστου, το 2016 και το 2018 καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις η υλοποίηση των οποίων  κατά την άποψή μας θα μπορούσε να επιφέρει πολιτικό και οικονομικό κόστος στο κατοχικό καθεστώς με στόχο είτε την ανακοπή, είτε την αναβολή του εποικισμού. Για ευνόητους λόγους οι προτάσεις αυτές δεν δημοσιοποιήθηκαν, αλλά και δεν αξιοποιήθηκαν.
Ανάμεσα στα μέτρα που είχαμε εισηγηθεί ήταν και η μη διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας, πραγματοποιώντας και εκδήλωση διαμαρτυρίας. Όχι μόνο δεν εισακουσθήκαμε αλλά αντίθετα κατηγορηθήκαμε. Οι υπέρμαχοι του ανοίγματος αντιλαμβάνονται τις συνέπειες που επακολούθησαν; Γιατί  σιωπούν; Γιατί δεν έχουν την τόλμη να κάνουν αυτοκριτική, αλλά ούτε και να αναθεωρήσουν τη στάση τους;
Σήμερα όμως με τις εξελίξεις όπως διαμορφώνονται δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε απαθείς. Καταθέσαμε και νέες εισηγήσεις στο Εθνικό Συμβούλιο τις οποίες μάλιστα δημοσιοποιήσαμε,  ελπίζοντας ότι θα αξιοποιηθούν και θα συμβάλλουν στην ενίσχυση της διαπραγματευτικής μας θέσης.
Κατά την άποψή μας για να καθοριστεί μια αξιόπιστη τακτική με ελπίδες επιτυχίας, η οποία

• να καθιστά τους τουρκικούς στόχους κατά το δυνατόν ανέφικτους θα πρέπει πρώτα:να προσδιοριστούν και να αναλυθούν οι στόχοι του αντιπάλου, και
• να καθοριστούν με ακρίβεια οι δικοί μας τόσο οι ενδιάμεσοι όσο και οι τελικοί.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ:

Στο παρελθόν ο καθορισμός των τουρκικών στόχων στηριζόταν σε εκτιμήσεις οι οποίες προέκυπταν από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, αλλά και της συμπεριφοράς της Τουρκίας.
Σήμερα η επιβεβαίωση ενισχύεται και από σειρά εγγράφων, ώστε να μην υπάρχει καμία αμφισβήτηση τόσο για τους στόχους όσο και για τις προθέσεις της.
Βασικός στρατηγικός στόχος της Τουρκίας ήταν και παραμένει ο πλήρης έλεγχος της Κύπρου πολιτικά και στρατιωτικά. Αυτό συνδέεται με την ασφάλεια και την ενίσχυση της γεωστρατηγικής της θέσης στο χώρο της  Αν. Μεσογείου - Μ. Ανατολής. Εάν παλαιότερα αυτός συνδεόταν με τις θαλάσσιες συγκοινωνίες και τις ενεργειακές πηγές της περιοχής, σήμερα ενισχύεται ακόμη περισσότερο λόγω της πιθανής έλευσης αγωγών Φυσικού Αερίου από την Ευρασία προς  την Ευρώπη, αλλά και της ανεύρεση των Υδρογονανθράκων στην περιοχή.
Η έναρξη υλοποίησης του στόχου ξεκίνησε το 1957 με την εκπόνηση από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου του τουρκικού στρατού του σχεδίου «Επανάκτησης της Κύπρου» στη βάση των δύο εκθέσεων που ετοίμασε για την τουρκική κυβέρνηση ο συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ.
Η τελική φάση υλοποίησης του στόχου άρχισε με την εισβολή του 1974 και στη συνέχεια με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983.  Έκτοτε, η Τουρκία προσπαθεί να το αναβαθμίσει, να του προσδώσει στοιχεία αναγνώρισης και κρατικής υπόστασης, ώστε σε περίπτωση αποτυχίας του βασικού-της στόχου να δύναται να προχωρήσει σε νόμιμη ανακήρυξη τουρκικού κράτους στην Κύπρο.
Όπως αναφέρεται σε σειρά επίσημων εγγράφων από τη δεκαετία του 1960 η Τουρκία είχε απορρίψει τόσο τη διπλή ένωση, όσο και τη διχοτόμηση και αυτό για να αποφύγει τη νόμιμη και μόνιμη παρουσία της Ελλάδας στην Κύπρο, γεγονός που θα δυσχέραινε ή και θα ματαίωνε την υλοποίηση του στόχου της.
Η απαίτηση για την αναγνώριση δύο κρατών προβάλλεται σήμερα ως πρόσθετος εκβιασμός για να μας υποχρεώσει σε πρόσθετες υποχωρήσεις σε σημείο που να διευκολύνεται η υλοποίηση του στόχου της.
Στο πλαίσιο της λύσης η Τουρκία επιδιώκει να κατοχυρώσει ως «πολιτικό κεκτημένο» τους παράγοντες που θα της επιτρέψουν να προχωρήσει σε νόμιμη «ανακήρυξη κράτους» ως εναλλακτικής επιλογής, σε περίπτωση αποτυχίας υλοποίησης του βασικού της στόχου που είναι η λύση της ΔΔΟ, για να έχει  παρουσία στην Αν. Μεσόγειο. Συγκεκριμένα οι επιδιώξεις-της επικεντρώνονται σε :

• Νομιμοποίηση πληθυσμού που να αποτελεί σε πρώτη φάση περίπου το 30% του συνολικού πληθυσμού. Αυτό θα επιτευχθεί με τη νομιμοποίηση των 114 χιλιάδων ή και περισσότερων εποίκων, άμεσα με τη δική-μας αποδοχή είτε ως μέρους του πληθυσμού, είτε με την παραχώρηση δικαιωμάτων επί των περιουσιών που σήμερα παράνομα σφετερίζονται, είτε μέσα από τη συμμετοχή τους σε δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμφωνημένης λύσης.
• Νομιμοποίηση ιδιοκτησίας εδάφους που να δικαιολογεί τη διεκδίκηση του 32% της Κυπριακής επικράτειας, είτε με ανταλλαγή περιουσιών, είτε με την αγορά μέσω της λεγόμενης Επιτροπής Αποζημιώσεων που προσφεύγουν δυστυχώς Ε/Κύπριοι ιδιοκτήτες.
• Κατοχύρωση νόμιμου συντάγματος που θα προκύψει μέσα από την επικύρωση της  λύσης της ΔΔΟ, αφού ουσιαστικά θα εγκριθούν τρία συντάγματα όπως προνοούσε και το σχέδιο Ανάν, και τέλος
• Αναγνώριση και κατοχύρωση της κυριαρχικής ισότητας, που θεωρείται ίσως ο πλέον καθοριστικός παράγοντας στην επίτευξη του τελικού ενδιάμεσου στόχου της.
  Τα όσα επιχειρεί σήμερα στην κατεχόμενη Αμμόχωστο με στόχο τον εποικισμό της και την αξιοποίησή της ως πόλο οικονομικής ανάπτυξης, αποτελούν πρόσθετο εκβιαστικό παράγοντα.

Η πρόσκληση για επιστροφή κατοίκων της Αμμοχώστου αποτελεί μεγάλη παγίδα. Η έκδοση τίτλων ιδιοκτησίας από αρχές του κατοχικού καθεστώτος θα τους προσδώσει διεθνή νομιμότητα και άρα αναγνώριση. Θα νομιμοποιήσει τον εποικισμό και τελικά όσοι θα επιστρέψουν να είναι σίγουροι ότι είτε οι ίδιοι είτε οι απόγονοί-τους θα έχουν την τύχη των Κωνσταντινουπολιτών, των Ιμβρίων και των Τενεδιών.
Δεν θα πρέπει οι ενέργειες αυτές να παραμείνουν αναπάντητες. Η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί και πρέπει να λάβει μέτρα σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο που να επιφέρουν κόστος στο κατοχικό καθεστώς.
Ως εκ τούτου προτείνουμε άμεσα να εξαγγελθούν από την πλευρά της Κυβέρνησης μέτρα τα οποία να υλοποιηθούν σε περίπτωση που η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς προχωρήσουν στην υλοποίηση των όσων ανακοίνωσαν για την Αμμόχωστο.

1. Οριστικό κλείσιμο όλων των οδοφραγμάτων. Να επιτρέπεται μόνο η διακίνηση των Τ/Κυπρίων κατόχων ταυτότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και των εγκλωβισμένων ή στενών συγγενικών τους προσώπων. Να μην επιτρέπεται η διακίνηση Ε/Κυπρίων και υπηκόων τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων και όσων προέρχονται από τα κράτη μέλη της Ε.Ε.
2. Αυστηρή εφαρμογή του κανονισμού της «πράσινης γραμμής».
   Κήρυξη ως παράνομου του αεροδρομίου Τύμπου και προειδοποίηση των αεροπορικών εταιριών που θα το χρησιμοποιούν για λήψη δικαστικών ή/και άλλων μέτρων σε βάρος τους.
3. Κατάθεση αιτήματος στην Ε.Ε. για τερματισμό παραχώρησης οποιασδήποτε οικονομικής βοήθειας στο κατοχικό καθεστώς. Σε αντίθετη περίπτωση πρόταξη βέτο σε όλες τις περιπτώσεις χρηματοδότησης ή/και αναβάθμισης οποιασδήποτε εμπορικής ή οικονομικής συμφωνίας με την Τουρκία.
4. Επιμονή για υλοποίηση από την Τουρκία των κυπρογενών υποχρεώσεων που ανέλαβε έναντι της Ε.Ε. το Σεπτέμβριο του 2005.
5. Αντικατάσταση των Διαβατηρίων και των Ταυτοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
6. Στην αίτηση παραλαβής να περιλαμβάνεται πρόνοια  καταδίκης και αποχής από ενέργειες υπονόμευσης ή/και απόσχισης. Η πρόνοια  θα  αφορά το σύνολο του λαού Ε/Κύπριους και Τ/Κύπριους.
7. Άμεση προικοδότηση του Ειδικού Ταμείου ενίσχυσης των προσφύγων που ψήφισε πρόσφατα η Βουλή, ώστε οι Ε/Κύπριοι πρόσφυγες να καταφεύγουν στο Ταμείο και όχι στην Επιτροπή Αποζημιώσεων στα κατεχόμενα για να σταματήσει η τουρκοποίηση ελληνοκυπριακών περιουσιών.
8. Η αμφισβήτηση της λεγόμενης Επιτροπής Αποζημιώσεων, δεδομένου ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ του 2008 δεν είναι υπέρτερη του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, που καθορίζει με σαφήνεια ότι δεν επιτρέπεται αρχή ή εξουσία ενός κράτους να ασκεί αρμοδιότητες στην επικράτεια άλλου ανεξάρτητου κράτους

Εκτιμούμε ότι η υλοποίηση των παραπάνω μέτρων θα επιφέρει οικονομικό κόστος στο κατοχικό καθεστώς και συγκεκριμένα:

• Θα στερηθεί των εσόδων από τα καύσιμα που αγοράζουν οι Ε/Κύπριοι και ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, καθώς και από τα υπόλοιπα αγαθά και υπηρεσίες.
• Θα μειωθεί η τουριστική ενίσχυση και κυρίως ο αθέμιτος ανταγωνισμός που έχει προκαλέσει το άνοιγμα της Αμμοχώστου στην περιοχή Πρωταρά – Αγίας Νάπας και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο.
• Η παραλαβή των νέων Διαβατηρίων – Ταυτοτήτων από τους Τ/Κύπριους θα επιβεβαιώσει ότι ούτε και αυτοί θέλουν τα δύο κράτη. Απορρίπτεται το επιχείρημα της Τουρκίας και του κατοχικού καθεστώτος για δύο λαούς και ισχυροποιείται η προοπτική του ενιαίου εκλογικού καταλόγου και του ενός δημοψηφίσματος για την επικύρωση της λύσης.
• Τέλος η εφαρμογή κάποιων από τα παραπάνω μέτρα θα μειώσει ή/και θα τερματίσει την σταδιακά αυξανόμενη τάση Ε/Κύπριοι να διαθέτουν λογαριασμούς σε τράπεζες στα κατεχόμενα.

Η συνέχιση των συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν στο Κρανς Μοντάνα, όπως κάποιοι προτείνουν θα αποτελέσει ακόμα ένα σοβαρό λάθος τακτικής. Στην ουσία θα συναινέσουμε ο διάλογος να συνεχίσει στο πλαίσιο που επιθυμεί η Τουρκία.
Η μέχρι σήμερα εμπειρία από τα 45 χρόνια συνομιλιών επιβάλλει αλλαγή τακτικής για αποτελεσματική αντιμετώπιση των τουρκικών επεκτατικών σχεδιασμών και ανάληψη πρωτοβουλιών που θα φέρουν την Τουρκία σε δύσκολη θέση πολιτική και οικονομική.
Με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή η διαμόρφωση ενιαίας πολιτικής Κύπρου – Ελλάδας είναι αναγκαία και απαραίτητη. Οι δύο χώρες επιβάλλεται να επικεντρώσουν την προσπάθειά-τους στην αναβάθμιση του γεωστρατηγικού-τους ρόλου στην περιοχή. Στη διαμόρφωση αυτής της κοινής πολιτικής ουσιαστικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει και η σύσταση δεξαμενής σκέψης από Κύπριους και Ελλαδίτες επιστήμονες η οποία θα παρακολουθεί συστηματικά τις εξελίξεις και θα προβαίνει σε συγκεκριμένες εισηγήσεις προς τις Κυβερνήσεις αλλά και τα κόμματα των δύο χωρών. Η πρόταση αυτή έχει υποβληθεί από το 2016 χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε ανταπόκριση τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από τα υπόλοιπα κόμματα.
Η αναβάθμιση του γεωστρατηγικού μας ρόλου και κατ΄ επέκταση και της διαπραγματευτικής-μας θέσης μπορεί να στηριχθεί σε τρείς βασικούς πυλώνες:

Τον Πολιτικό
Με επικέντρωση των προσπαθειών στην Ε.Ε., Διεθνή Βήματα και τον ΟΗΕ.

Τον ενεργειακό
Η προσεκτική και πολυεπίπεδη αξιοποίησή-του θα υποβοηθήσει στη μερική εξισορρόπηση των συμφερόντων των δυνάμεων που εμπλέκονται στην περιοχή. Κεντρικό στοιχείο πρέπει να είναι η κατασκευή του αγωγού της αν. Μεσογείου.

Τον στρατιωτικό
Η υλοποίηση των δύο προηγούμενων πυλώνων θα ενισχυθεί σημαντικά από ανάλογη στρατιωτική υποστήριξη, την οποία η Κύπρος αδυνατεί να προσφέρει από μόνη-της.  Σε συνεργασία όμως με την Ελλάδα τα δεδομένα αλλάζουν σημαντικά.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό να ενεργοποιηθεί το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και να ενισχυθεί η παρουσία του ελληνικού στρατού στην Κύπρο, τόσο αριθμητικά όσο και οπλικά.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο αγώνας αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού είναι κοινός. Η Κύπρος δεν είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού, αλλά το τελευταίο. Εάν χαθεί η μάχη της Κύπρου θα χαθεί και η μάχη της Θράκης και του Αιγαίου και η συρρίκνωση του Ελληνισμού θα είναι αναπόφευκτη.
Σήμερα οφείλουμε όσοι πραγματικά νοιαζόμαστε για μέλλον της πατρίδας-μας  να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα ότι:

• Δεν πρόκειται να αποδεχθούμε και να νομιμοποιήσουμε μια λύση ΝΑΤΟικής έμπνευσης και προώθησης, μιας λύσης για την υλοποίηση της οποίας υπήρξαν οι αλλεπάλληλες συνομωσίες της 10ετίας 1964-1974 που κατέληξαν στο προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
• Δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουμε τα τετελεσμένα της εισβολής.
• Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ιδρύθηκε και διατηρήθηκε με θυσίες και αίμα ηρώων, να καταλυθεί με υπογραφή πολιτικών, και ότι
• Θα αγωνισθούμε για μια δημοκρατική λύση η οποία να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες-της ίσα δικαιώματα και ένα ασφαλές και ειρηνικό μέλλον.

Υποχωρήσεις είμαστε έτοιμοι να κάνουμε, προς τους Τ/Κύπριους για να νοιώθουν ασφάλεια και για τη δημιουργία συνθηκών ειρηνικής συνύπαρξης και αγαστής συνεργασίας στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού κράτους, με στόχο την από κοινού διαμόρφωση του μέλλοντος, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας κυρίως των νέων γενιών. Όχι όμως προς την Τουρκία για να διευκολυνθεί να ολοκληρώσει τους σχεδιασμούς της σε βάρος της πατρίδας μας.
Συναγωνίστριες/στές, φίλες και φίλοι,
καθήκον-μας είναι να  δώσουμε το μήνυμα χωρίς αναστολές και δισταγμούς. Σε καμιά περίπτωση δεν θα αποδεχθούμε λύση η οποία θα είναι άδικη και ετεροβαρής, η οποία θα μετατρέπει τους Κύπριους σε Ευρωπαίους πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Στο όνομα των νεκρών αλλά και των αγωνιστών της δημοκρατίας και της ελευθερίας, τη μνήμη των οποίων τιμούμε σήμερα, στο όνομα των χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων ηρώων της κυπριακής ελευθερίας, στα αθώα θύματα και τους παθόντες της τουρκικής θηριωδίας, οφείλουμε να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε και διατηρήθηκε με θυσίες και αίμα ηρώων. Δεν θα επιτρέψουμε να καταλυθεί με υπογραφή πολιτικών. Οφείλουμε να αγωνισθούμε και να την παραδώσουμε στις μελλοντικές γενιές και πάλι ελεύθερη και δημοκρατική, όπως την οραματίσθηκαν και για την πραγματοποίησή-της αγωνίσθηκαν μέχρι την τελευταία τους πνοή οι ήρωες που τιμούμε σήμερα. Αυτή είναι και η καλύτερη υπόσχεση στη μνήμη τους.

Γραφείο Τύπου
Λευκωσία, 29 Ιουλίου 2021